Ný gögn úr gervihnattarmyndum sýna að allt aðra mynd af fiskveiðum heimsins en áður var talin. Almennt séð nota fiskiskip í Asíu ekki rakningarbúnað og erfitt er að fylgjast með þeim.
Rakningarbúnaður (AIS), þar sem hægt er að fylgjast með ferðum skipa, er algengur í Evrópu. Ef fiskveiðar heimsins eru aðeins skoðaðar út frá skipum með slíkan búnað mætti halda að 36 prósent veiðanna færu fram í Evrópu og 44 í Asíu.
Raunin er hins vegar að 71 prósent veiða fara fram í Asíu en aðeins 10 prósent í Evrópu en rakningarbúnaður er mun óalgengari í asískum skipum. Í gögnunum sést að Kínverjar stunda um 30 prósent allra fiskveiða í heiminum.
Rannsóknin var unnin af vísindamönnum við Global Fishing Watch og birt í tímaritinu Nature. Gögnunum var safnað á árunum 2017 til 2021.
Í gögnum sést að úthafsveiðar eru miklu óalgengari en veiðar nálægt strandlengjum. Hins vegar sést líka að fiskiskip fara reglulega inn á svæði sem eru friðuð fyrir veiðum. Hafa ber þó í huga að gervihnattarmyndirnar sýna ekki hversu mikið skipin veiða, heldur aðeins ferðir þeirra.
Rannsóknin náði ekki einungis til fiskiskipa, heldur fraktskipa og olíuflutningaskipa einnig. Um þriðjungur flutningaskipa er ekki með rakningarbúnað en um þrír fjórðu allra fiskiskipa.
Að sögn Fernando Paolo, eins vísindamannanna, er hins vegar vert að hafa í huga að sumar þjóðir eru með eigin vöktunarbúnað fiskiskipa og deila ekki upplýsingum með öðrum þjóðum um ferðir þeirra.
„Fiskur er mikilvæg auðlind sem ferðast um. Þess vegna er mikilvægt að skip séu með opinn rakningarbúnað til að hægt sé að vakta fiskistofna. Það er erfitt að skilja og kortleggja umhverfisspor skipa nema þau sýni hvar þau eru og hvað þau eru að gera,“ sagði Paoli við tímaritið Tech Crunch.
Í gögnunum kemur fram að flest skip með rakningarbúnað eru á ferð í kringum Norðurlöndin en fæst í Suðaustur-Asíu. Við strendur Indlands, Bangladess og Mjanmar eru nánast engin skip með slíkan búnað.
