
Um þriðjungur grunnskólanema á landinu naut, samkvæmt nýjustu tölum, sérkennslu eða stuðnings í námi en hæst er hlutfallið á Vestfjörðum en í sumum sveitarfélögum þar fór hlutfallið yfir 50 prósent.
Þetta kemur fram í svari Guðmundar Inga Kristinssonar mennta- og barnamálaráðherra við fyrirspurn Jón Péturs Zimsen þingmanns Sjálfstæðisflokksins. Tölurnar koma frá Hagstofu Íslands en eru ekki alveg nýjar en ekki eru til nýrri tölur en frá skólaárinu 2022-23.
Fram kemur í svarinu að þetta skólaár voru nemendur í grunnskólum landsins 47.115 (24.161 drengir og 22.954 stúlkur). Tæp 34 prósent nemenda í grunnskóla á Íslandi hafi notið sérkennslu eða stuðnings þetta skólaár, tæplega 39 prósent drengja og 28 prósent stúlkna. Hlutfall nemenda sem nutu sérkennslu eða stuðnings hafi verið hæst 53 prósent í sveitarfélögum á Vestfjörðum með færri en 1.000 íbúa. Þetta eru Bolungarvíkurkaupstaður, Reykhólahreppur, Súðavíkurhreppur, Kaldrananeshreppur og Strandabyggð. Lægst var hlutfallið hjá Akraneskaupstað og Borgarbyggð sem talin voru saman, eða 16,7 prósent en fram kemur að vegna persónuverndarsjónarmiða voru sveitarfélög þar sem grunnskólar voru færri en þrír talin með nærliggjandi sveitarfélagi sem var með fleiri en 1.000 íbúa.
Hlutfallið er yfir 40 prósent á sex svæðum þar sem eru samtals 16 sveitarfélög. Þetta eru Grindavíkurbær, Sveitarfélagið Vogar og Suðurnesjabær sem talin eru saman. Síðan Tálknafjarðarhreppur og Vesturbyggð sem talin eru saman. Húnaþing vestra, Húnabyggð og Sveitarfélagið Skagaströnd sem talin eru saman og loks Þingeyjarsveit og Fjarðabyggð. Áður hefur verið minnst á þau sveitarfélög þar sem hlutfallið er hæst.
Á höfuðborgarsvæðinu er hlutfallið hæst í Hafnarfirði 38,6 prósent en lægst í Mosfellsbæ 26,9 prósent.
Drengir fengu frekar sérkennslu eða stuðning en stúlkur, í öllum sveitarfélögum nema í Hvalfjarðarsveit, Eyja- og Miklaholtshreppi og Dalabyggð sem eru talin saman. Þar var hlutfall drengja 24,7 prósent en 39,6 prósent hjá stúlkum.
Munurinn á milli drengja og stúlkna er mismikill eftir sveitarfélögum en í mörgum þeirra er munurinn meiri en 10 prósentustig.
Hæst fer hlutfall drengja sem fá sérkennslu eða stuðning í 61 prósent í fyrrgreindum sveitarfélögum á Vestfjörðum með færri en 1.000 íbúa.