Svona hefst grein eftir Diljá Mist Einarsdóttur, þingmann Sjálfstæðisflokksins, í Morgunblaðinu í dag. Ber greinin fyrirsögnina „Jólaþjónustutími kirkjunnar?“
Diljá segir að við syngjum jólalög, sem fjalli sum hver um Jesúbarnið en önnur um blankheit. Smákökur séu bakaðar og jólakort send og fólk hugsi sérstaklega vel um sína nánustu. „Við minnumst látinna ástvina, heimsækjum leiði þeirra og kveikjum á ljósum. Sum okkar fara jafnvel í kirkju. Og í kirkjunni hlustum við á boðskap trúarinnar sem við játum. Grunngildin okkar, sem eru kærleikur, fyrirgefning, miskunnsemi og mannvirðing. Að bjóða þeim hina kinnina sem gefur þér kinnhest – að fara með þeim tvær mílur sem neyðir þig með sér eina. Að hjálpa þeim sem eru hjálpar þurfi,“ segir hún.
Hún segir síðan að við séum mjög heppin að búa í þjóðfélagi þar sem kristin gildi séu samofin menningunni. Þessi boðskapur sé mikilvægur fyrir alla og blessunarlega sá hann órjúfanlegur hluti af íslenskri sögu og menningu.
„Engu að síður hafa sumir söfnuðir þjóðkirkjunnar nú ákveðið að loka dyrum sínum fyrir jólaheimsóknum barna á skólatíma. Heimsóknum sem rótgróin áratuga hefð er fyrir. Börn og kennarar hafa þannig átt notalegar samverustundir í kirkjunni, fengið piparkökur og sungið jólalög. Upplifað einstöku kyrrðina og hátíðleikann sem umvefur kirkjurnar okkar. Þetta gera söfnuðirnir að sögn í nafni friðar; til þess að valda ekki deilum. Til þess að friða þá sem gætu þótt heimsóknirnar óþægilegar,“ segir hún og bætir við að henni finnst þetta ekki góð skilaboð frá þjóðkirkjunni.
„Hér höfum við stjórnarskrárvarða þjóðkirkju og lögbundið að starfshættir skólanna skuli mótast af kristinni arfleifð. Hún er líka samofin íslenskri sögu og menningu. Það er meginhlutverk kirkjunnar að halda grunngildum okkar á lofti. Undanfarin ár hefur verið sótt að kristinni trú og kristnu fólki um allan heim, m.a. fyrir tilstilli borgaryfirvalda. En af hverju lætur kirkjan undan þessum áróðri? Og ef kirkjan bognar undan örlitlum mótgusti, eigum við safnaðarbörnin þá að halda áfram að taka til varna þegar okkur finnst að henni vegið? Er ekki auðveldara að forðast bara alla togstreitu? Ekki viljum við nú valda deilum. Við ættum ekki að láta segja okkur að það sé gestrisni kirkjunnar sem valdi deilum eða hugarangri. Að verslunarmiðstöðvar megi hafa sérstakan jólaþjónustutíma en ekki kirkjan. Við ættum frekar að bjóða fleirum að njóta aðventunnar í kirkjunni og á öllum tímum dagsins. Bjóða ekki bara börnunum að koma til okkar, heldur öllum,“ segir hún að lokum.
