

„Þessu má að mjög stóru leyti þakka kjarnahópi fastráðinna og reynslumikilla sérfræðilækna á staðnum, sem hafa lagt sig fram um að veita framúrskarandi þjónustu, auk þess að halda vel utan um afleysingalækna og nýútskrifaða lækna og vera þeim til halds og trausts langt umfram það sem vinnuskyldan býður eða greitt er fyrir,“ segir Steinunn sem segir að álagið sé þó mikið.
Þannig séu dæmi um að einungis einn læknir sé starfandi í sinni sérgrein á sjúkrahúsinu, taki símann allan sólarhringinn allan ársins hring og hlaupi til að aðstoða í húsi eftir þörfum í sínum frítíma, enda ekki annað hægt ef tryggja á öryggi sjúklinga.
„Þetta er ómöguleg staða að setja einstaka lækna í og ekki vænleg til að menn endist í starfi, enda óboðlegt að öryggi sjúklinga sé ógnað ef einn einstaklingur er ekki stöðugt til taks,“ segir Steinunn og nefnir fleiri dæmi.
„Dæmi eru einnig um að læknar hafi verið á bakvakt í allt að 17 sólarhringa samfellt, sem þýðir að viðkomandi sinnir dagvinnu og er síðan á vaktinni á kvöldin, nóttunni og um helgar á sama tímabili, á vakt þar sem yfirleitt er lítið sem ekkert sofið vegna stöðugra símhringinga. Þetta er staða sem ekki á undir nokkrum kringumstæðum að koma upp á sjúkrahúsi í velmegandi ríki árið 2025.“
Steinunn bendir svo á að nýlega hafi verið tilkynnt um fyrirhugaða uppsögn svokallaðra ferliverkasamninga við marga af þessum lykillæknum Sjúkrahússins á Akureyri án þess að nein lausn lægi fyrir varðandi hvernig eigi að veita þá þjónustu við íbúa svæðisins í framhaldinu.
Hún útskýrir að ferliverkasamningarnir feli í sér að læknarnir greiða sjúkrahúsinu aðstöðugjöld fyrir stofurekstur innan veggja spítalans þar sem þeir sinna ýmsum verkum á borð við speglanir, ómskoðanir og fleira.
„Á þessum samningi hafa læknarnir veitt íbúum Norðurlands mikið magn nauðsynlegrar læknisþjónustu á sama tíma og þeir hafa verið í húsi á sjúkrahúsinu og til taks ef eitthvað brátt kemur upp á. Ljóst er að vegna veru læknanna í húsinu hefur fleiru en einu mannslífi verið bjargað í gegnum tíðina,“ segir Steinunn og bætir við að á litlu sjúkrahúsi geti lausn sem þessi skipt sköpum til að tryggja öryggi sjúklinga. Erfitt sé að sjá hvað tekur við ef þessi mannafli flytur starfsemi sína á stofu úti í bæ eða jafnvel suður.
„Það liggur í augum uppi að ef mikið af verkefnunum flyst af svæðinu mun það fela í sér gríðarlega kostnaðaraukningu fyrir ríkissjóð þar sem greiða þarf ferðakostnað íbúa svæðisins suður vegna læknisþjónustu í stór auknum mæli. Kostnaðaraukning og skert öryggi sjúklinga getur ekki verið markmið neins. Stjórnvöld hafa þó gefið stjórnendum sjúkrahússins þau skilaboð að þeim sé skylt að segja þessum samningum upp. Ef það er raunin verður að finna aðra lausn sem er boðleg og sátt er um áður en lengra er haldið, til þess að koma í veg fyrir að fótunum verði kippt undan sjúkrahúsinu.“
Steinunn nefnir svo að nýverið hafi tveir lyflæknar og einn bæklunarlæknir sagt upp störfum á Sjúkrahúsinu á Akureyri. Það megi skilja sem svo að hluti ástæðunnar sé yfirvofandi uppsögn ferliverkasamninganna, en fleira komi þó til.
„Ofangreint álag hefur verið viðvarandi mjög lengi, í mörgum sérgreinum er bara einn sérfræðingur starfandi og í sumum enginn. Árum saman hefur verið auglýst eftir fleiri læknum án árangurs. Svo virðist sem að fjárheimildir hafi skort fyrir lausnum sem duga til að laða lækna að, t.d. með því að bjóða læknum sérkjör fyrir að sinna störfum utan höfuðborgarsvæðisins. Slíkt tíðkast í öllum löndunum í kringum okkur og er lykilatriði til að manna minni staði. Horfa verður til sérúrræða fyrir sjúkrahús og heilbrigðisstofnanir utan Reykjavíkur sem búa við annan veruleika en þjónustan í Reykjavík, sérstaklega þar sem mikil ábyrgð hvílir þar á mun færri herðum en gerist á stærri stöðum,“ segir hún.
Steinunn segir að lokum í grein sinni á Vísi að meðlimir í stjórn Læknafélags Íslands hafi átt mjög gott og uppbyggilegt samtal við lækna og stjórnendur Sjúkrahússins á Akureyri á föstudag. Þar hafi komið skýrt fram að ekki skortir hugmyndir að lausnum til að tryggja áfram farsælt og öflugt starf á sjúkrahúsinu.
„Það er algjört forgangsmál að tryggja viðunandi mönnun á staðnum, tryggja öryggi sjúklinga og bæta starfsaðstæður læknanna. Einnig verður að viðurkenna mikilvægi Sjúkrahússins á Akureyri sem varasjúkrahúss Landspítala sem verður að vera starfhæft bráðasjúkrahús allan sólarhringinn allan ársins hring. Tryggja verður stöðu Sjúkrahússins sem kennslusjúkrahúss, bjóða sérnámslæknum í auknum mæli að taka hluta sérnáms þar og fjölga þannig læknum á öllum stigum starfsferilsins. Hlusta verður á raddir reyndustu sérfræðinga sjúkrahússins og koma í veg fyrir að þeir hverfi annað, enda kemur ekki endilega maður í manns stað í litlu landi í harðri alþjóðlegri samkeppni um starfskrafta lækna.“