Það er ekki erfitt að fylgja fjöldanum þegar skapið er rétt. Þetta gerðu forsögulegir froskar einmitt, því þeir drápust í hundraða tali á meðan þeir voru að makast. Þeir stunduðu kynlífið af svo miklum krafti að þeir drápust úr þreytu.

Þetta er niðurstaða rannsóknar á ráðgátu sem hefur valdið vísindamönnum heilabrotum áratugum saman.

Þetta kemur fram í grein í The Conversation.

Rannsóknin snerist um fjöldagröf froska sem fannst í Þýskalandi á þriðja áratug síðustu aldar. Um 45 milljón ára gamla steingervinga er að ræða. Ljóst var að froskarnir höfðu allir drepist á sama tíma en ekki var vitað hvers vegna.

Ein kenning var að pollurinn þeirra hefði þornað og þeir því drepist. Nú hafa fornleifafræðingar komist að því að það var ekki ástæðan. Froskarnir gengu í sömu gildru og mikill fjöldi froska gerir árlega, þeir stunduðu of mikið kynlíf.

Froskar og körtur lifa á landi en snúa reglulega til baka í polla, meðal annars til að makast. Mökunartímabilið er stutt, aðeins nokkrar klukkustundir hjá sumum tegundum. Reglulega gerist það að mökin verða svo áköf að froskarnir verða örmagna og drukkna. Kvendýrin eru í meiri hættu á að drukkna því þær eru oft neyddar undir vatn af karldýrum.