Baldur Borgþórsson, varaborgarfullrúi Miðflokksins, hefur mjög látið að sé kveða í umræðu um málefni fíkla og að sumu leyti sett sig upp á móti svokölluðum skaðaminnkandi aðferðum, þar sem fíklum eru afhent efni og tæki til neyslu.
Í frétt í Fréttablaðinu í dag er greint frá því að hópur langt leiddra fíkla með alvarlega smitsjúkdóma fái afhent lyfin Ritalin Uno og Contalgin í skiptum fyrir taka lyfin sín.
Þessu er Baldur mótfallinn og segir í viðtali við Fréttablaðið:
„Úrræðaleysið hefur orðið til þess að okkar verst stöddu fíklar kúga út úr kerfinu kolólögleg lyf. Þeir fá sterk lyfseðilsskyld lyf, sem þeir mylja. Þeir fá svo afhentan búnað, sprautur, nálar, teygjur til að binda um handlegginn, bolla til að malla efnin í og svo fá þeir baðaðstöðuna á Lindargötu til að nota sem neyslurými.“
Á öðrum vettvangi eru eftirfarandi ummæli höfð eftir Baldri:
„Ég skil læknana mjög vel, þeir eru í erfiðri stöðu með þau úrræði sem eru í boði. Það sem við þurfum er meðferðarfangelsi.“
Margrét Tryggvadóttir, fyrrverandi þingmaður Borgarahreyfingarinnar, bregst hart við þessum ummælum Baldurs og skrifar:
„Elsku vinir, mig langar svo innilega ekki að beina sjónum ykkar að Miðflokknum eða hennar aumu fulltrúum en ég get ekki orða bundist. Árið er 2019. Varaborgarfulltrúi Miðflokksins leggur til að fólk sé fangelsað fyrir veikindi sín. Er hægt að vera meira skítseiði?“
Baldur útskýrir málflutning sinn í langri færslu. Ítrekar hann þar þá skoðun sína að lokað meðferðarúrræði sé möguleg lausn. Afglæpavæðing sé hins vegar draumur fíkniefnasalans. Telur Baldur að nýtt frumvarp um afglæpavæðingu fíkniefnaneyslu sem nú er til meðferðar muni ekki leysa vandann heldur auka á hann. Eftirfarandi er pistill Baldurs um málið:
„Áríðandi skilaboð frá
,,Atkvæðaveiðandi-skoffíns-miðflokkshyskis-pappakassa- forngripnum´´:Mér var það fullljóst þegar ég ákvað að gera opinbert hversu slæmt ástandið er í málaflokki fársjúkra fíkla og sprautufíkla, að ráðist yrði að persónu minni um hæl.
Á því var engin bið.Þegar unga fólkið okkar deyr tugum saman árlega vegna fíkniefnaneyslu, segir það okkur allt um það hróplega úrræðaleysi sem ríkir í málaflokknum.
Þegar verst settu fíklarnir, sem sannarlega eru stórhættulegir sjálfum sér og öðrum hóta að dreifa sprautunálum,þöktum sýktu blóði á leikvelli barna okkar og fá að launum fíkniefni frá sjálfri Reykjavíkurborg til að sprauta sig með, segir það okkur alllt sem segja þarf um það hróplega úrræðaleysi sem ríkir í málaflokknum.
Þegar Reykjavíkurborg rekur neyslurými í Gistiskýlinu við Lindargötu og hefur gert í á annað ár, án leyfa, án lagastuðnings, án heilbrigðisstarfsfólks, segir það okkur allt sem segja þarf um það hróplega úrræðaleysi sem ríkir í málaflokknum.
Í samtölum mínum við lækna og fleirri aðila tengda málinu, kemur fram að þetta sé gert þar sem engin önnur úrræði séu í boði. Engin.
Því fer sem fer og þarna sýni ég læknum og heilbrigðisstarfsfólki fullan skilning. Það er ekkert val.
Þetta mál snýst nefnilega um pólitík og peninga.
Ekki lækna og heilbrigðisstarfsfólk.Ég hvorki get né vil sætta mig við óbreytt ástand, sem er með öllu galið og ólíðandi.
Það er ljóst að þörf er á mun fleirri úrræðum fyrir okkar ágætu lækna og heilbrigðisstarfsfólk.
Eitt þeirra er lokað meðferðarúrræði.
Við getum kallað það meðferðarfangelsi.Hvers vegna?
Vegna þess að við erum hér að tala um unga fólkið okkar sem deyr tugum saman árlega vegna neyslu.
Yfirleitt eftir að hafa verið búið að missa alla stjórn á lífi sínu og getu til að taka ákvarðanir um eigið líf.
Eftir sitja í sorg, læknar, heilbrigðistarfsfólk, ættingjar og vinir sem höfðu engin úrræði.Vegna þess að við erum hér að eiga við einstaklinga sem eru ekki aðeins búnir að missa alla stjórn á lífi sínu,getu til að taka ákvarðanir um eigið líf og setja líf sitt í hættu daglega, heldur eru í sumum tilfellum stórhættulegir öðrum að auki.
Hótanir um að dreifa sýktum sprautunálum á leikvelli barna okkar eru nefnilega ekki orðin tóm. Það hefur verið gert.
Hér þarf pólitíkin að stíga inn og tryggja með lagasetningum og fjármögnun að slík úrræði séu ávallt í boði án tafar.
Hér eru líf í bráðahættu og biðlistar ekki valkostur.Hér þarf pólitíkin að tryggja aukin framlög til allra þeirra frábæru meðferðaraðila sem hafa árum saman skilað fábæru starfi og frábærum árangri.
Hér má sem dæmi nefna SÁÁ, Samhjálp, Krísuvíkursamtökin, Draumasetrið-áfangaheimili og lengra mætti telja.Þeir einstaklingar sem eiga þessum aðilum líf sitt að þakka skipta þúsundum.
Það er engin launung að undirritaður er einn þeirra.En hvers vegna hefur þetta ekki verið gert nú þegar?
Við því eru svörin sennilega jafnmörg og þeir sem spurðir eru.
Nú, þegar fyrir Alþingi liggur frumvarp um ,, skaðaminnkandi neyslurými í mannúðarskyni´´ og afglæpavæðingu fíkniefna segi ég stopp.
Vera má að slíkt frumvarp sé skaðaminnkandi fyrir peningaskúffu hins opinbera tímabundið.
Vera má að afglæpavæðing fíkniefna sé draumagjöf fíkniefnasala og fíkniefnainnflytjenda þessi jólin.
Það eitt er víst er, að slíkt frumvarp mun margfalda vandann en ekki leysa hann og fleirri en nokkru sinni fyrr munu deyja af völdum neyslu fíkniefna.
Að kalla úrræðið ,,skaðaminnkandi í mannúðarskyni´´ er því í mínum huga móðgun við almenna skynsemi hið minnsta og sannarlega víðsfjarri nokkru sem kallast mannúð.
Nær væri að nota orðin ,,í sýndarmannúðarskyni´´ , því svona úrræði á ekkert skylt við mannúð.
Ekkert.Þegar öllu er á botnin hvolft spyr maður sig hvort verið geti að vönduð raunveruleg úrræði þyki of dýr?
Ég mun halda áfram að vekja athygli á því skelfilega ástandi sem núverandi úrræðaleysi veldur og mun glaður sitja undir óhróðri og ónefnum óvandaðra aðila á meðan.
Það er fyrir mér vægt gjald og það minnsta sem ég get gert fyrir okkar veikustu.
Baldur Borgþórsson
Varaborgarfulltrúi Miðflokksins“
