Hörður Ægisson, ritstjóri Markaðarins, segir í leiðara Fréttablaðsins að afstaða verkalýðshreyfingarinnar í kjölfar kórónufaraldursins eigi eftir að verða þjóðinni dýrkeypt til lengri tíma litið, þar sem verkalýðsforystan fáist ekki til að viðurkenna að lítil innistæða hafi verið fyrir launahækkunum undanfarinna kjarasamninga. Hann segir engar lausnir koma úr þeirri átt, aðeins ófriður og gífuryrði:

„Þetta verða erfiðir tímar á vinnumarkaði. Verkalýðshreyfingin hefur sýnt að þar er ekki að vænta samstöðu um aðgerðir sem gætu mildað höggið sem atvinnulífið er að taka á sig og um leið komið í veg fyrir enn meira atvinnuleysi. Frá forystufólki hennar koma engar raunhæfar lausnir, aðeins gífuryrði þar sem efnt er til ófriðar á hendur fólki og fyrirtækjum sem eru að leita leiða til að lágmarka skaðann meðan við komumst í gegnum þessa kreppu. Í stað þess að taka eitt skref aftur á bak, og gangast við því að við höfum farið fram úr okkur að undanförnu í innstæðulausum launahækkunum, þá kjósa menn frekar þverrandi samkeppnishæfni og holskeflu atvinnuleysis. Það er merkileg afstaða sem á eftir að verða okkur sem þjóð dýrkeypt til lengri tíma litið.“

Standast ekki hæfniskröfurnar

Hann  minnist einnig orða seðlabankastjóra um verkalýðsforystuna:

„Seðlabankastjóri leyfði sér í liðinni viku að segja það sem við blasir flestu óbrjáluðu fólki. Forystufólk verkalýðshreyfingarinnar hefur ekki risið undir þeirri ábyrgð sem á henni hvílir í þessum efnahagslegu hamförum. Þegar skrifað var undir lífskjarasamninginn, skömmu eftir fall WOW air og fyrirsjáanlegur samdráttur var í kortunum í ferðaþjónustu, var vitað að þær hækkanir sem um var samið yrðu mörgum fyrirtækjum þungbærar.“

Kjánar

Hörður segir það blasa við að hækkun launavísitölunnar í krepputíð gangi ekki upp:

„Í dag, þegar við stöndum frammi fyrir mestu efnahagskreppu í hundrað ár, þá þarf vart að taka það fram að geta atvinnulífsins til að taka á sig frekari launahækkanir er engin. Á sama tíma berast okkur þau tíðindi að launavísitalan hafi hækkað um 3,3 prósent í apríl – hún hefur hækkað um næstum 7 prósent síðustu tólf mánuði – sem er mesta aukning sem mælst hefur á milli mánaða í eitt ár. Aðeins kjáni getur látið sér detta í hug að þetta geti gengið upp án þess að illa muni fara.“

Hörður nefnir einnig að nú um stundir sé svikalognið í hámarki og áhrif kreppunnar muni ekki koma fram með þunga fyrr en í haust, þegar uppsagnarfrestur fólks rennur út:

„Við tekur tímabil langvinns atvinnuleysis, mun meira en við höfum nokkurn tíma áður upplifað, og mikill samdráttur í einkaneyslu.“