Hefur þú velt því fyrir þér hver munurinn á grænum og svörtum ólífum er? Ef þú heldur að þetta séu tvær ólíkar tegundir, líkt og rauð epli eru ólík grænum, þá hefur þú rangt fyrir þér.
Shea Rosen, framleiðslustjóri Mezzetta, sem er jafnframt einn helsti sérfræðingur veraldar um ólífur svaraði nokkrum spurningum fyrir Huffington Post um þennan ljúffenga ávöxt.
Liturinn á ólífum segir til um hversu þorskaðar þær eru þegar þær eru týndar. Grænar ólífur eru týndar áður en þær eru fullþroskaðar. En þegar þær eru fullþroska verða þær svartar.
Hráar og ferskar ólífur eru nánast óætar sökum þess hversu rammt bragðið er af þeim. Þess vegna er þeim ávalt pakkað í salt, saltvatn eða vatn áður en þær eru seldar.
Á heildina litið eru grænar ólífur þéttari í sér og töluvert rammari á bragðið en svartar ólífur. Bragðið og áferðin fer þó töluvert eftir því hvernig þær eru meðhöndlaðar eftir að þær eru týndar af trjánum.
Það er engin munur á næringu svartra og grænna ólífa. Ólífur eru stútfullar af hollri fitu og steinefnum á borð við járn og kopar. Þær eru jafnframt ríkar af E vítamínum og andoxunarefnum. Sömuleiðis eru efni í ólífum sem eru bólgueyðandi.
Ólífur sem hafa legið í vatni (yfirleitt keyptar í krukkum) eru mildastar á bragðið. Það skiptir litlu máli hvort þú kaupir grænar eða svartar, bragðið er mjög sambærilegt.