Ekki er hátt risið á nýjum og viðvaningslegum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins þessa dagana. Það er eins og þeim hafi verið gefnar fyrirskipanir um að derra sig hressilega á þingi í aðdraganda þingloka sem verða trúlega á næstu vikum. Jens Garðar Helgason, þingmaður Samherja, missti andlitið á þingi og sló um sig með stóryrðum og rökleysu sem sæmir ekki alþingismönnum sem vilja láta taka sig alvarlega. En trúlega eru sumir þingmenn stjórnarandstöðunnar búnir að gefa upp alla von um að þeir verði teknir alvarlega nema í þeim þrönga hópi sægreifa sem segir þeim fyrir verkum.
Orðið á götunni er Jens Garðar hafi nú fengið fyrirmæli um að uppnefna þingmál „dellumál“ og lýsa því yfir að það sé „heilög skylda“ hans að reyna að halda uppi málþófi í allt sumar og standa fyrir niðurlægjandi kjánaskap. Samkvæmt því á Jens Garðar, og reyndar aðrir þingmenn, ekki að fá að fara í neitt sumarleyfi. Trúlega láta yfirboðarar hans ekki bjóða sér upp á slíkt! Allir vita að stóryrði af þessu tagi eru tilgangslaus. Þingmenn bíða nú eftir því að þessum þjáningum öllum ljúki. En Jens Garðar tekur við fyrirmælum og þarf að vinna úr þeim. Línan kemur að norðan.
Meðal þeirra sem komu nýir inn á þing fyrir Sjálfstæðisflokkinn fyrir rúmlega hálfu ári er Jón Zimsen, fyrrum aðstoðarskólastjóri. Einhverjir héldu að með honum gæti borist ferskur blær inn á Alþingi. Fram að þessu hefur það einkum komið fram í því að hann eyddi löngum tíma af dagskrá þingsins í að ræða um plasttappa eins og frægt er orðið. Ekki þótti það lofa góðu. Nú hefur hann rifið sig upp og reynt að toppa aðra félaga sína með stóryrðum. Zimsen segir að frumvarp ríkisstjórnarinnar um hækkun veiðileyfa sé „viðurstyggilegt falsfrumvarp.“ Ekki vantar nú derringinn! Svo fór hann að tala um „lítinn arð“ í sjávarútvegi á Íslandi. Þessi maður hefur greinilega ekki fylgst vel með fram að þessu. Einhver ætti að taka sig til og sýna honum hvernig sægreifar hafa keypt upp hvert fyrirtækið á fætur öðru og nánast hverja atvinnugreinina á fætur annarri fyrir umframhagnað í sjávarútvegi. Einhver vel upplýstur tappi ætti að taka það að sér.
Orðið á götunni er það hafi verið tímabært að Rósa Guðbjartsdóttir, þingmaður Suðvestur kjördæmis, minnti á sig en hún hefur lítið sést á Alþingi frá því hún var kjörinn til setu þar í síðustu kosningum. Rósa er leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði, er hætt í embætti bæjarstjóra en heldur samt í alla þræði þar – og ekki síður nefndarsetur og starfskjörin. Hún hefur lítið sinnt setu á Alþingi, sem þó er talin vera fullt starf á fullum launum. Nú hefur hún rifið sig upp í þinginu og lýst því yfir að framkvæmd stefnumála núverandi ríkisstjórnar sé hreinn og klár sósíalismi. Hún gengur svo langt að kalla þingmenn Viðreisnar og Samfylkingar sósíalista. Rósa telur sig vera þess umkomna án þess þó að færa nein rök fyrir upphrópunum sínum. Ekki mikill bragur að því. Rósa Guðbjartsdóttir ætti að fylgjast betur með og byrja alla vega á því að sinna launuðu starfi sínu á Alþingi áður en hún gerir dónaleg hróp að ráðandi öflum í stjórnmálum á Íslandi. Einnig er vert að minna Rósu á að flokkur hennar var í vinstri stjórn með Vinstri grænum undir forystu formanns Vinstri grænna í nærri sjö ár þar til í lok síðasta árs. Var iðkaður sósíalismi þá í boði Sjálfstæðisflokksins?
Umræðan um veiðigjöldin hefur tekið á sig þá mynd upp á síðkastið að þeir sem standa fyrir málþófinu eru í þann veginn að fara á taugum. Þingmennirnir finna hve innantómt tal þeirra er og þeir vita að þjóðin er á móti þeim. Þeir hafa fulla ástæðu til að kvíða næstu Gallup-könnun sem kemur í lok þessa mánaðar. Þá munu kjósendur minna á sig og hóta þeim refsingu. Það hjálpar ekki að Samtök atvinnulífsins birti pantaða skoðanakönnun um að svartsýni sægreifa hafi aukist. Að Samtök atvinnulífsins skuli láta nota sig með þeim hætti er vitanlega verst fyrir þau samtök sem gengisfella sig með því að láta draga sig út í slíkt. Samtök atvinnulífsins hefðu ekki átt að taka undir beiskan grátsönginn í Samtökum fyrirtækja í sjávarútvegi. Best hefði verið að láta þau ein um þann söng – vitanlega ásamt bakraddasöngvurum þeirra á Alþingi.
Orðið á götunni er að einhuga ríkisstjórnarflokkar muni láta málþófið og kjánaskap stjórnarandstöðunnar ganga enn um sinn, ekki síst til að kjósendur sannfærist um innihaldsleysi málflutningsins. Þegar flokkarnir sem kjósendur höfnuðu í síðustu kosningum, ásamt Miðflokknum, hafa talað sig hása, trúlega eftir 2 til 3 vikur, verður 71. grein þingskapalaga beitt og málin sett í atkvæðagreiðslu í þinginu og þar með höggvið á hnútinn.
Niðurlæging stjórnarandstöðunnar heldur áfram. Ríkisstjórnarflokkarnir eiga bara að leyfa þeim að halda þannig áfram enn um sinn. Seint verður sú vísa of oft kveðin að þegar andstæðingurinn er að klúðra sínum málum er mest um vert að trufla hann alls ekki.
