Óhætt er að segja að Lilja Alfreðsdóttir, mennta- og menningarmálaráðherra, átti ekki beysinn dag. Héraðsdómur Reykjavíkur hafnaði kröfu ráðherrans um að úrskurður kærunefndar jafnréttismála vegna ráðningar ráðuneytisstjórans Páls Magnússonar yrði ógiltur. Páll Magnússon var lengi virkur í starfi Framsóknarflokksins og meðal annars aðstoðarmaður ráðherra flokksins. Úrskurðurinn er þvert á móti sagður vel ígrundaður og stendur því sú staðreynd að Lilja braut jafnréttislög er hún hampaði flokksbróður sínum við ráðningu ráðuneytisstjóra í mennta- og menningarmálaráðuneytið. Í stuttu máli átti krafa Lilju enga lagalega stoð.
Hvort málskot Lilju til héraðsdóms hafi átt sér pólitíska stoð er svo allt önnur spurning. Þeirri spurningu var svo svarað með viðbrögðum Lilju við dómnum í dag: Áfrýjun til Landsréttar.
Ljóst er, og óumdeilt, að dómur fyrir brot á jafnréttislögum yrði afsagnarsök í flestum þeim ríkjum sem Íslendingar bera sig jafnan saman við. Í Gettu betur á RUV í kvöld var til dæmis spurt um örlög Mónu Sahlin í Svíþjóð. Móna neyddist þá til að segja af sér vegna þess að hún hafði straujað greiðslukort ríkissjóðs fyrir matvælum. Á meðal þess sem hún keypti á kostnað skattgreiðenda var Toblerone stykki, sem blaðamenn Expressen nýttu til að nefna skandalinn „Toblerone-málið“ í sænsku pressunni.
Afsögn Mónu hefur oft skotið upp kolli sínum í umræðum sem fylgja hneykslismálum hér á land. Óhætt er að fullyrða að talsvert meira virðist þurfa að koma til hér á landi áður en íslenskur ráðherra segir af sér en í samanburðarhæfum ríkjum.
Hvað sem líður sænskri stjórnmálamenningu, gildir hún ekki hér á landi. Lilja hefur þetta kjörtímabil komið vel fyrir. Á fyrri hluta kjörtímabilsins sem nú líður undir lok þurfti Lilja að sitja undir fordæmalausu tali samstarfsmanna sinn á þingi. „Hjólum í helvítis tíkina,“ gaspraði Gunnar Bragi Sveinsson, fyrrverandi utanríkisráðherra um samflokkskonu sína fyrrverandi. Lilja svaraði síðar fyrir sig og sagði ummælin lýsa „vanmætti, ótta og úreltum viðhorfum.“
Síðar á kjörtímabilinu kom hún veigamiklu frumvarpi um breytingar á námslánakerfinu í gegn. Eitthvað sem margir forverar Lilju höfðu reynt, en fáum tekist.
Lilja sogaðist inn í pólitíkina þegar Sigmundur Davíð, þáverandi formaður Framsóknarflokksins gerði hana að utanríkisráðherra utan þings árið 2016. Lilja komst inn á þing síðar það sama ár í kosningunum 2016. Hún er nú varaformaður Framsóknarflokksins.
Sama hversu óþægilegt dómurinn yfir stjórnarathöfnum Lilju kann að þykja nú er viðbúið að hann muni engar pólitískar afleiðingar hafa.
Af viðbrögðum Lilju við dómnum í dag að ráða er ljóst að hennar afstaða verður að dóminum hefur verið áfrýjað og endanleg niðurstaða í málinu því ekki ljós. Um 200 dagar eru nú til kosninga og afar ólíklegt að niðurstaða í málinu hjá Landsrétti liggi fyrir innan þess tíma. Málið verður því ekki afgreitt af pólitíkinni fyrr en eftir næstu kosningar. Fjögurra ára kjörtímabil er 208 vikna langt, og vika langur tími í pólitík.
Engu að síður er málið sagt óþægilegt innan ríkisstjórnarinnar, einna helst gagnvart Vinstri grænum sem hafa einsett sér að taka jafnréttismálin föstum tökum á þessu kjörtímabili. Hagsmunir VG af því að klára kjörtímabilið með sæmd, skandalalaust, eru þó sagðir trompa hverja þá hagsmuni sem VG gæti haft af því að rugga bátnum á þessum loka metrum.
