Eitt áhrifamesta skáld samtímans, Megas fagnar áttræðisafmæli sínu næstkomandi þriðjudag, 7. apríl. Ég kynntist verkum skáldsins fyrst í menntaskóla en síðan árið 1972 þegar fyrsta platan kom út. Hún vakti mikla athygli enda var slegið á nýjan streng. Textarnir voru fyndnir, frábærlega ortir og yrkisefnin nýstárleg. Megas orti ekki um ástir og drauma sveitapiltsins eins og þá var í tísku heldur sá Jón Sigurðsson, Jónas og Jón Arason í nýju ljósi. Forsvarsmenn menningar og tónlistar hjá RÚV voru ekki sáttir við þennan kveðskap enda var platan lítið spiluð og sum lögin fóru í langt bann.
Á næstu árum fylgdu fjölmargar plötur aðdáendum skáldsins til mikillar gleði en öðrum til hneykslunar. Megas var eins konar „enfant terrible“ í íslenskum menningarheimi. Hann hagaði sér á engan hátt eins og ráðsettum tónlistarmanni sæmdi heldur storkaði samfélaginu í sífellu með framferði sínu og textum. Fæstir efuðust þó um sköpunargáfu hans og snilld. Lagið um tvær stjörnur var valið besta dægurlag liðinnar aldarinnar og verkið Á bleikum náttkjólum, plata aldarinnar. Kvæðabók Megasar seldist upp fyrir jólin 2012 og fengu færri en vildu.
Á síðustu árum hefur verið hljótt um skáldið. Fjölmiðill rifjaði upp gamalt mál og málaði skáldið í biksvörtum litum. Þá kom í ljós að margir höfðu gegnum árin hneykslast á skáldinu og afneituðu nú Megasi endanlega. Alls konar fólk tók þátt í grjótkastinu í nafni frjálslyndis og víðsýni.
Í þessu tiltekna máli talaði enginn um tíðarandinn á þessum tíma. Ekki nokkur maður bað þann sem syndlausan væri að kasta fyrsta steininum eins og gert var á dögunum þegar gamalt vandræðamál var dregið fram í dagsljósið. Sumir þingmenn vildu meira að segja svipta hann lífsbjörginni og heiðurslaunum listamanna. Velunnurum Megasar á þingi tókst að koma í veg fyrir þann skelfilega gjörning. Á seinni árum hefur heilsan bilað en hugurinn er skarpur sem fyrr. Vonandi sýnir Rúv frábæra kvikmynd Spessa um skáldið, í tilefni afmælisins og vottar þessu öndvegisskáldi þjóðarinnar viðeigandi virðingu.
