Stefán Máni hélt árið 2016 upp á 20 ára útgáfuafmæli sinnar fyrstu bókar, Dyrnar að Svörtufjöllum, og í ár kemur tuttugasta bók hans út.
En hvaða bækur ætli séu í uppáhaldi hjá Stefáni Mána?
Hvaða barnabók er í eftirlæti:
Sem krakki las ég mikið seríur eins og Bob Moran og Dularfullu-bækurnar eftir Enid Blyton. Ég var sérstaklega mikill Enid Blyton-aðdáandi. En sem foreldri hef ég hrifist mjög af sænskum barnabókum, til dæmis myndabókunum um hann Lúlla og svo Einari Áskeli. Góða nótt, Einar Áskell er í miklu uppáhaldi, ekki síst vegna þess að ég las hana oft fyrir krakkana mína þegar þeir voru litlir og fannst það alltaf jafn gaman.
Hvaða bók er uppáhalds:
Margar bækur eru uppáhalds. Ég er samt líklega meira fyrir uppáhaldshöfunda en bækur. Fyrir utan þá sem ég nefni á öðrum stöðum í þessu spjalli verð ég að minnast á höfunda eins og Gyrði Elíasson, Raymond Carver og William Saroyan. Sögur þessara manna eru eins og eðalvín úr orðum – þeim fylgir ákveðinn andi, stemming, jafnvel litir og lykt. En til að nefna einhverja eina bók þá er nýjasta uppáhaldið mitt Sláturhús 5 eftir Kurt Vonnegut. Ég skrifa aðeins um hana gegnum Hörð, sálufélaga minn, í bókinni Svartagaldri, og vísa bara í þau skrif hér.
Hvaða bók mundirðu mæla með fyrir aðra:
Sölvasögu unglings eftir Arnar Má Arngrímsson. Einfaldlega vegna þess að hún er ein albesta bók sem skrifuð hefur verið á íslensku – og þótt víðar væri leitað. Bókin fór ekki hátt hérna heima en fékk Bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs í flokki unglingabóka. Að þessi stórkostlega bók hafi ekki fengið meiri athygli hér á Klakanum er gott dæmi um skeytingarleysi okkar gagnvart bókmenntum.
Hvaða bók hefurðu lesið oftast:
Til dæmis skáldsögur Charles Bukowski, Innstu myrkur eftir Conrad og nokkrar bækur eftir Hamsun. Ætli ég hafi ekki lesið Pan oftast af bókum Hamsuns – hún leynir endalaust á sér og er bæði sársaukafull og falleg, sem og ógleymanleg. Að haustnóttum eftir sama höfund hefur svo verið að vinna mikið á undanfarin ár – dimm bók og drungaleg.
Hvaða bók breytti lífi þínu og hvernig:
Ætli ég nefni ekki skáldsöguna Post Office eftir Charles Bukowski. Af henni lærði ég margt mikilvægt, eins og að bækur þurfi ekki að fjalla um eitthvað rosalega merkilegt, að best sé að skrifa á mannamáli og að höfundar séu ekki allir snobbaðir og leiðinlegir háskólakennarar. Þetta er bókin sem fékk mig til að trúa að ég gæti skrifað og að ég gæti skrifað um það sem mig langaði að skrifa um.
Hvaða bók bíður þín næst til lestrar:
Sea Wolf eftir Jack London.
