Sigfús Ólafur Helgason á Akureyri hefur síðan árið 2018 þurft að fara 31 sinni í magaspeglun í Reykjavík í þeim tilgangi að útvíkka vélinda til að hann geti nærst. Sjúkratryggingar Íslands niðurgreiða hins vegar aðeins tvær ferðir á ári þar sem þær meta sjúkdóm Sigfúsar „ekki lífsógnandi.“ Akureyri.net greinir frá þessu.
„Já, þetta er ótrúlegt, en satt. Sjúkratryggingar greiða bara tvær ferðir á ári þar sem það er ekki talið lífsógnandi að geta ekki borðað,“ segir Sigfús.
„Svörin frá Sjúkratryggingum eru einföld; reglugerðin er því miður svona!“ segir Sigfús við Akureyri.net. Þetta minnir hann á setninguna frægu um að tölvan svari neitandi, Computer says no, í bresku grínþáttunum, Little Britain.
Sigfús fór í magaspeglun árið 2017 eftir að hann fór að finna fyrir óþægingum. Þá kom í ljós að gat var komið á þindina og maginn kominn í gegn um gatið. Í byrjun næsta árs fór hann í aðgerð þar sem snúningur kom á vélindað og hefur það valdið því að hann þarf reglulega að fara í útvíkkun á vélinda „þannig að matur eigi greiðari aðgang sína leið. Þegar ég er sem verstur æli ég öllu sem ég set ofan í mig; held engu niðri,“ segir hann.
Sigfús er mjög gagnrýninn á stöðuna og lítur á þetta sem stórt landsbyggðarmál, þeir sem búa á höfuðborgarsvæðinu þurfa mun minna að hafa fyrir því að komast í svona aðgerð en þeir sem búa á landsbyggðinni. Þá gagnrýnir hann einnig það sem hann kallar „fjársvelti til tækjakaupa fyrir Sjúkrahúsið á Akureyri“ en magaspeglunartækið þar sé það gamalt að ekki sé hægt að framkvæma útvíkkun með því.
„Allir sem að þessu koma, meðal annars læknar, eru sammála um að það sé galið að ekki sé hægt að gera þessa aðgerð hér á Akureyri,“ segir hann.
Þá hefur Sigfús skrifað bréf til Willums Þórs Þórssonar heilbrigðisráðherra, ásamt Guðjóni Kristjánssyni yfirlækni meltingafæradeildar Sjúkrahússins á Akureyri, og óskuðu þeir eftir fundi en því var hafnað. ‚
„Ég fékk þau svör frá aðstoðarmanni ráðherra að ekki væri venjan að hann tæki sjúklinga í viðtöl. Ég ætlaði reyndar ekki að tala um mig við ráðherrann eða fá hann til þess að lækna mig, heldur vekja athygli hans á þessari miklu ósanngirni sem landsbyggðarfólk býr við,“ segir Sigfús.
