Tvær íslenskar handverkskonur, Hrafnhildur Brynjarsdóttir og Elísabet Steingrímsdóttir, bjóða nú framleiðslu sína til sölu á mörkuðum í Jessheim í Noregi, en íslenskt handverk er víða í boði á stórhöfuðborgarsvæðinu í Noregi fram að jólum.
Hrafnhildur og Elísabet hanna, framleiða og selja vörur sínar.
Hrafnhildur hefur verið að framleiða sína eigin jakka í yfir sex ár og selur víða á mörkuðum. En hún er ekki bara með jakka því hjá henni má einnig finna hálsklúta (buff) og höfuðhandklæði sem hún kallar handklæðaturban.
Í samtali við vefsíðuna Nýja Ísland segir Hrafnhildur að hún njóti þess að selja vöru sína á mörkuðum en þar að auki hafi hún líka haldið heimakynningar. „Ég hef keyrt til fólks og haldið jakkapartý heima hjá þeim. Þar hafa margir Íslendingar tekið á móti mér út um allt og þeir hafa svo boðið vinum og samstarfsfólki á kynninguna.“
Hrafnhildur hefur einnig notað afgangs álnavöru og annað efni sem fellur til við framleiðsluna og og saumar fyrirburaföt og gefur á sjúkrahús ásamt því að hún hefur sent slikar flíkur heim til einstaklinga sem eignast hafa fyrirbura.
Þegar blaðamaður Nýja Íslands hefur samband við Elísabetu Steingrímsdóttur þá liggur vel á henni og hún er á fullu í undirbúningi fyrir vertíðina sem framundan er.
Hún starfar sem grunnskólakennari á daginn en á kvöldin og um helgar hannar hún, framleiðir hún og selur sinn eigin fatnað. Einna helst er hún með húfur, kragar, handstúkur, klúta og trefla ásamt fleiri flíkum úr íslenskri ull.
En hvað er hún búin að vera lengi að framleiða fatnað?
„Ég er búin að hafa það sem aukabúgrein síðan ég bjó á Íslandi, líklega kringum 10 ár síðan, að hanna og framleiða mína eigin ullarvörurfatalínu undir nafninu Ice Design,“ segir Elísabet í viðtali við Nýja Ísland.
„Ég er búin að fara á jólamarkaði hér nokkrum sinnum. Auk þess er ég með sölusíðu á Facebook,“ útskýrir Elísabet.
Aðspurð um hvort Norðmenn kaupi framleiðslu hennar og hvað sé vinsælast hjá þeim segir hún, „já, þeir hafa áhuga á þessu, en þeir eru ekki eins hrifnir af svörtu eins og Íslendingar.
Þeim finnst líka merkilegt að heyra um eiginleika íslensku ullarinnar, sem hrindir frá sér vætu.
Ef þú ert með svona húfu á höfðinu og það snjóar úti, þá blotnar hún ekki í gegn. Þegar þú kemur inn hristir þú af henni snjóinn og hún er þurr.
En þeir vilja liti og þeir þeir kaupa helst húfurnar og handstúkurnar. Ég var ekki með hálskragana, en fékk mikið af fyrirspurnum um þá, svo þá var bara hannað eitt stykki.
Svo eru nokkur eintök aðeins öðruvísi (skrýtnari) sem mér finnst flott, en verður spennandi að sjá hvernig selst.“
