Þungarokkshljómsveitin Manowar kemur til landsins og leikur á tónleikum þann 28. júní næstkomandi. Það verður einstakur viðburður enda er hljómsveitin einstök og brautryðjendur í sínu fagi. DV ræddi við forsprakkann og bassaleikarann Joey DeMaio í tilefni af heimsókninni.
„Búist við krafti. Búist við ástríðu. Búist við tónleikum þar sem jörðin undir fótum ykkar skelfur og kveikir í stríðsmanninum í hjarta ykkar,“ segir Joey aðspurður um hverju tónleikagestir megi búast við í salnum Silfurbergi í Hörpu þar sem Manowar stíga á svið. „Þetta verða ekki aðeins tónleikar, heldur herkall. Ísland, verið viðbúin undir orrustu, af því að Manowar er að koma til þess að eigna sér sviðið á þessum einstaka viðburði.“
Manowar voru stofnaðir árið 1980 í New York fylki og hafa allar götur síðan verið áberandi í þungarokkssenunni. Ekki aðeins fyrir framúrskarandi tónlist heldur einnig líflega sviðsframkomu, texta og aðdáendahóp sem myndi ganga í hafið til þess að verja hið sanna þungarokk fyrir veimiltítum og hræsnurum.
Hljómsveitin átti að stíga á stokk í febrúar síðastliðnum en tónleikunum var frestað vegna veðurs. Eru þeir nú skipulagðir 28. júní undir yfirskriftinni: The Blood Of Our Enemies Tour 2025. Og Joey er spenntur.
„Gríðarlega spenntur! Ísland – land elds og ísa – er að fara að upplifa nýja gerð eldgosa. Árás af svakalegustu sort! Þetta verður í fyrsta skipti sem við komum með afl Manowar til þessa merka lands og við erum gríðarlega spenntir. Við höfum heyrt stríðsöskur okkar Hers Hinna Ódauðlegu hérna og nú komum við af fullum krafti hins sanna þungarokks.“
En Her Hinna Ódauðlegu (Army Of Immortals) er viðurnefnið yfir aðdáendur hljómsveitarinnar, sem fylgja henni hvert fótspor á þessari jarðkringlu. Meira að segja allt til Svalbarða þar sem hljómsveitin hélt einstaka tónleika árið 2022.
Joey segist vera ágætlega kunnugur um Ísland, en hann kom til landsins fyrir skemmstu í persónulegum erindagjörðum.
„Ég veit að Ísland er land styrkleikans – Eldfjöll, jöklar, og fólk með stál í æðum sér og ákaflega djúpþenkjandi fólk. Það segir mér að við séum á leiðinni á réttan stað,“ segir hann. „Og tónlistin, Ísland á sína eigin öflugu rödd, en nú er kominn tími til þess að beita henni með okkur í nafni sanns þungarokks!“
Hvað með framtíðina? Verður þetta síðasta tækifærið til að sjá ykkur?
„Alls ekki! Svo það sé sagt þá héldum við að við værum búnir að fá nóg af tónleikaferðum fyrir nokkrum árum en við fengum svo mörg beiðnir um að halda áfram, og að koma með tónlistina okkar til nýrra landa. Þannig að við hétum því að halda ferðalaginu áfram og koma með alvöru þungarokk til eins margra staða og hægt er. Við gerum ekki ráð fyrir að þetta verði síðasta heimsóknin okkar til Íslands en við höfum ekkert ákveðið neitt meira, þannig að núna er tíminn til að sjá okkur,“ segir Joey.
Hann segir einnig að hljómsveitin sé enn þá að búa til nýtt efni.
„Já! Hvenær sem við getum, á milli tónleika og þegar við erum að undirbúa tónleika, og taka um Sign Of the Hammer, við höfum verið að vinna að nýjum lögum – og ég get sagt þér að þau eru þung! Miskunnarlaus og öflug lög með öllum sem við stöndum fyrir. Við höfum þróast og tónlistin okkar líka, en við höfum aldrei farið frá hugsjóninni um alvöru þungarokk,“ segir hann.
Það sé ekki komin dagsetning á útgáfu en biðin verði þess virði. Á meðan plægi Manowar þungarokksakurinn um gervallan heim.
„Fleiri tónleikaferðalög. Ný lönd. Fleiri ógleymanlegir tónleikar. Meiri tónlist sem talar inn í hjörtu stríðsmanna. Og eitthvað mjög sérstakt sem mun þjappa hernum okkar enn þá betur saman. Við erum að skapa, við erum að byggja, við erum að ráðast fram. Framtíðin er spennandi!“ segir Joey.
Eru tónleikaferðalög jafn skemmtileg og þau voru á níunda áratugnum?
„Þau eru betri. Í þá daga vorum við hungraðir. Nú erum við hungraðir og með reynslu. Við vitum hvernig eigi að færa fólki ógleymanlega upplifun og tónleikarnir eru miklu stærri. Á hverjum túr byggjum við á því sem við höfum gert áður, höldum því sem virkar og bætum nýjum hlutum við þannig að það er alltaf eitthvað nýtt og spennandi, jafn vel fyrir þá aðdáendur sem hitta okkur á túr eftir túr. Og krafturinn sem við fáum frá stríðsmönnunum okkar lætur hvert kvöld verða eins og það fyrsta,“ segir hann.
Tónleikarnir séu það sem þetta snýst um. Það séu hápunktarnir á ferlinum.
Hvað skilur ykkur frá öðrum böndum?
„Við höfum aldrei gert málamiðlanir,“ segir Joey. „Við höfum aldrei elt tískubylgjur. Við ruddum okkar eigin leið, með tónlistinni og lífstíl sem stendur fyrir hollustu, hugrekki og bræðralag. Það er það sem hefur búið til þetta samfélag, eða hreyfingu, um gervallan heim sem við erum ákaflega stoltir af. Manowar er ekki aðeins hljómsveit – þetta er lífsstíll. Miklu stærra en hljómsveitin sjálf.“
Þungarokkið sjálft hefur verið til ekki mikið lengur en hljómsveitin Manowar. Stundum er talað um að það eigi undir högg að sækja. Joey segir að það sé fullt af góðu þungarokki þarna úti, en sannt þungarokk sem veiti fólki innblástur til að berjast fyrir því sem það trúi á, sé enn þá sjaldgæft. Þess vegna ætli Manowar ekki að hætta neitt á næstunni heldur halda loganum lifandi.
Á þungarokkið framtíð?
„Svo lengi sem það eru stríðsmenn sem trúa – Já. Andi þungarokksins er ósigrandi. Þetta er í blóðinu okkar, í beinunum og í hverju stríðsöskri hvers stríðsmanns Manowar um heim allan. Framtíðin er þungarokk og það er óstöðvandi,“ segir hann að lokum. „Heil þér Ísland! Opnið hjörtu ykkar, brýnið stálið og búið ykkur undir öflugustu tónleika sem þið hafið séð. Heil og vegið!“
