„Hvað með opinbera stafsmenn, sem stíga svona fram með svona virkilega ljótum orðum um eina persónu, hvort það megi og hvort það gjaldi fyrir það?“ Svona spurði útvarpsmaðurinn Heimir Karlsson, í Bítinu á Bylgjunni í morgun.
Þar ræddu þáttastjórnendur um ummæli sem Hildur Lilliendahl lét falla um Sindra Sindrason sjónvarpsmann, sem sagðist í frægu viðtali á Stöð 2 fyrr á vikunni tilheyra ýmsum minnihlutahópum.

Ummæli Hildar voru svona: „Jaðarsetningin á Sindra Sindrasyni ætlar bara ekki að stoppa. Allar fiðlurnar og öll kertin fyrir hann. Mér er skapi næst að kveikja í hárinu á mér fyrir aumingja kúgaða hvíta ófatlaða epalhommann með alla sjónvarpsþættina.“

Þráinn Steinsson sagði um Hildi að hún teldi sig vera málsvara þeirra sem minna mega sín og gengið með jafnréttisspjótið hátt uppi. Hún reiði hátt til höggs. „Af hverju þarf hún að draga kynhneigð hans inn í þetta og skeyta einhverju forskeyti þar fyrir framan eins og epalhommi. Þetta er bara gert til að niðra hann. Þetta er eins og við færum að kalla Svavar Örn hárgreiðsluhommann. Hvaða vitleysa er þetta?“ spurði Þráinn.

Heimir spurði þá hvort þetta gæti haft einhverjar afleiðingar fyrir hana sem starfsmann Reykjavíkurborgar. „Hvað með opinbera stafsmenn, sem stíga svona fram með svona virkilega ljótum orðum um eina persónu, hvort það megi og hvort það gjaldi fyrir það?“

Pressan bendir í því samhengi á mál Snorra í Betel, sem sagt var upp starfi sínu sem kennari vegna ummæli um samkynhneigð. Hæstiréttur dæmdi uppsögnina ólögmæta og svarar það því ef til vill spurningu Heimis.

Þráinn sagði að næsta hurð við Hildi hjá borginni væri „væntanlega skrifstofa jafnréttisráðs. Að gera þetta. Það er svona eins og skítafýlan sé farin að kenna rassgatinu hvernig á að hegða sér.“

Gunnlaugur Helgason tók líka þátt í umræðunum og sagði: „Það er annað hvort eitthvað að þarna, eða hún sest við tölvuna og hugsar með sér: „Jæja, best að henda inn einni sprengju núna“ og skrifar eitthvað og svo situr hún heima og hlær að viðbrögðunum. Þarna er verið að tala við fólk sem er á móti fordómum en hljómar eins og það sé sjálft með fordóma.“

Nefnt hefur verið á samskiptamiðlum að dæmi sé um að starfsmanni sveitarfélags hafi verið sagt upp fyrir umdeild skrif á netinu, en því máli lauk með því að dómstólar dæmdu uppsögnina ólögmæta.