Glöggur vegfarandi var á ferð í Kolaportinu um helgina og rak augun í stamp með gömlum íslenskum krónum á fornsölu þar. Raunar voru stamparnir tveir og gamlar krónur boðnar til sölu í bollamáli á 1.500 krónur hver bolli.

Vegfarandanum fannst þetta táknrænt fyrir hag- og peningastjórn síðustu hundrað árin hér á landi og hafði á orði að „nýja“ íslenska krónan stefndi óðfluga í sama kassa og sú gamla. Nú væri kominn tími á að ráðamenn hér á landi hættu að berja hausnum við steininn og viðurkenndu að tilraunin með sjálfstæða örmynt hefði mistekist og það hrapallega.

Líkast til hefur verðmæti þessara krónupeninga aldrei verið jafn mikið og nú þegar þeir eru ekki gjaldgengir sem greiðslumiðill heldur seldir sem skran eftir bollamáli og vigt.