Þungu fargi er af manni létt nú þegar Næturverðinum lauk með því að allt fór vel. Reyndar fór ekki vel fyrir Roper, en eins og starfsmaður leyniþjónustunnar, Angela Burr, sagði þá átti hann örlög sín skilið. Roper hefur aldrei verið jafn ógnvekjandi og í þessum síðasta þætti þegar hann lét misþyrma unnustu sinni. Svo sannarlega leit illa út á tímabili og maður var á nálum. Þarna voru svo mörg spennuþrungin atriði sem tóku á og maður vissi ekkert hvernig myndi fara. Um eitt var maður þó viss og það var að ekkert illt myndi henda Angelu Burr. Olivia Colman túlkaði persónu þessarar kasóléttu konu þannig að manni fannst að ekkert gæti bugað hana, hún myndi alltaf bjarga sér.
Pine og Jed náðu saman í lokin og ég er viss um að hann verður góður stjúpfaðir ungs sonar hennar. Stundum óskar maður þess þegar sérlega góðum þáttum lýkur að framhaldsþættir verði gerðir. Það á ekki við hér. Ekki á að rugga bátnum með að setja Jed og Pine í fleiri hættulegar aðstæður þar sem glannalegur handritshöfundur gæti jafnvel tekið upp á því að drepa Jed og svo kannski Pine líka. Maður hefur bitra reynslu af illa þenkjandi handritshöfundum sem slátra uppáhaldspersónum manns eins og ekkert sé. Ég vil að Pine og Jed séu látin í friði.
