„Þetta leiðir til þess að samkeppni í verslun er nú hugsanlega á leið til landsins í fyrsta sinn í ellefu hundruð ára sögu Íslandsbyggðar og sennilega mesta vá sem Íslandsbyggð hefur staðið frammi fyrir að meðtöldum bæði Svarta dauða og Móðuharðindum.“

Þetta skrifar rithöfundurinn Þráinn Bertelsson í hæðinni grein á vefsíðu sinni. Þar gerir hann komu stórverslananna tveggja að umtalsefni og segir íslenskt viðskiptalíf í uppnámi. Þá hafi „Íslingar tekið upp þann ósið að kaupa fatnað og annan óþarfa á Netinu.“

Þráinn skrifar að samkeppni, í stað fákeppni og samráðs, geti kippt fótunum undan íslensku viðskiptalífi og valdið meira tjóni en „tíu vinstri stjórnir“ með tilheyrandi lífskjaraskerðingu. „Hingað til hafa Íslingar verið að mestu lausir við samkeppni í viðskiptum, rétt eins og þjóðin hefur að segja má sloppið við plágur eins og hundaæði og félagshyggju. 7, 9, 13!“

Hann segir að hinn erlendi vágestur, frjáls samkeppni, sé að ryðja sér til rúms hér á landi. Vonir standi þó til þess að ríkisstjórnin geti stöðvað þessa þróun – „eða að minnsta kosti frestað henni um nokkrar kynslóðir“.

Hann lýkur grein sinni á þeim orðum að það sé huggun harmi gegn að samkeppnin sem sé í vændum nái ekki yfir mörg svið viðskiptalífsins. Þannig muni fákeppni á bankamarkaði áfram verða við lýði og samráð stórfyrirtækja muni að mestu verða óbreytt, að minnsta kosti á næstunni.