Í helgarblaði DV er talað við Helga Vilhjálmsson, eða Helgi í Góu eins og hann er venjulega kallaður. Hann hefur miklar áhyggjur af húsnæðisvanda ungs fólks. „Ég fór að heiman 15 ára, nú fer fólk ekki að heiman fyrr en 30–35 ára,“ segir hann. „Það er rosalegt að fólk sem vinnur hjá manni þurfi að vera í skollaleik til að komast í gegnum greiðslumat. Það er sagt við það: Geturðu ekki átt tvær milljónir á bankabók í tvo sólarhringa? Ég vildi aðstoða mann sem var í vandræðum með að kaupa íbúð. Ég sagði honum að við skyldum setja íbúðina á mitt nafn en ég komst ekki í gegnum greiðslumat upp á 17 milljónir fyrr en í þriðja sinn.

Ég á lóð hér á Völlunum og langaði til að byggja þar 20 litlar íbúðir, um 50 fermetra, fyrir unga fólkið sem er í vinnu hjá mér. Ég hugsaði þetta þannig að unga fólkið fengi 100 prósent lán. Auðvitað þarf að borga af því en þegar maður er ungur hefur maður mikla orku, spýtir í lófana og getur tekið á sig aukavinnu. Ef það er útskýrt fyrir ungu fólki sem er að kaupa sína fyrstu íbúð að það þurfi að vinna nokkra tíma í næturvinnu til að borga lán þá er þetta ekkert mál. En þessir ágætu menn sem stjórna þessu vildu það ekki. Þeir sem áttu hús þarna fyrir fengu að breyta iðnaðar- og verslunarhúsnæði í hótelíbúðir. „Geturðu ekki látið þetta heita hótelíbúðir?“ var sagt við mig. En ég vildi ekki taka þátt í einhverjum skrípaleik. Ég fæ ekki að byggja þessar íbúðir eins og er en það koma aftur kosningar í bæjarfélaginu. Ég á leik þá.

Mér finnst forkastanlegt að þegar ungt fólk kemur í bankann í dag þá er það ekki spurt hvað sé að. Ef spurt væri að því myndi bankinn komast að því að það er í rauninni ekkert að, viðkomandi þarf bara tveggja milljóna króna lán í tvö til fimm ár. Bankar eiga að vera í þannig bisness í stað þess að snúa öllu á hvolf og taka af fólki í staðinn fyrir að leysa málin.

Bankarnir eru ekki að hjálpa ungu fólki og þess vegna segi ég enn og aftur, það eru lífeyrissjóðirnir með alla þessa peninga sem eiga að hjálpa því. Ég vil að lífeyrissjóðirnir láni ungu fólki skyndilán. Ef ég ræki lífeyrissjóð myndi ég segja við fólk: „Ef þið borgið til mín þá skal ég hugsa um ykkur.“ En þeir sem reka lífeyrissjóðina þegja allir.“

*