Aníta heldur úti síðunni Hennar heimur á samfélagsmiðlum þar sem hún sýnir frá lífi sínu í bataferli, en hún er hægt og rólega að læra að lifa upp á nýtt eftir að hafa verið greind með geðhvörf. Hún fékk greininguna eftir að hafa farið í fyrsta sinn í maníu í október 2022. Hún var þá stödd á Ítalíu með samstarfsfélögum sínum og endaði örmagna á sjúkrahúsi.
Sjá einnig: Lét sig hverfa ein og berfætt á Ítalíu
Aníta er gestur vikunnar í Fókus, spjallþætti DV. Brot úr þættinum má horfa á hér að neðan en smelltu hér til að horfa á hann í heild sinni.
Þú getur líka hlustað á Spotify, Apple Podcasts og hlaðvarpsþjónustu Google.
Aníta var greind með þunglyndi og kvíða þegar hún var fjórtán ára. Eftir erfitt tímabil var hún sett í fyrsta skipti á lyf, nítján ára gömul. Þá fór að birta til og henni leið ágætlega í nokkur ár, þar til hún varð ólétt af eldri dóttur sinni.
„Ég var 25 ára og nýkomin úr löngu sambandi og var svolítið að finna mig aftur í lífinu. Þá kynntist ég eiginmanni mínum og við byrjum að deita. Stuttu seinna varð ég ólétt, eftir þrjá mánuði eða eitthvað og ég fékk bara hálfgert taugaáfall. Ég truflaðist hálfpartinn,“ segir hún.
„Ég veit ekki hvað ég átti að gera við sjálfa mig. Mér fannst ég ekki geta tekið ábyrgð á sjálfri mér, hvað þá barni. Samt var ég 25 ára, ég var enginn krakki. Þá fór ég [að hugsa]: „Ég á bara eftir að drepa mig ef það verður ekki gert eitthvað. Ég ætla ekki að vera hérna lengur, ég neita að vera og líða svona. Ég ætla ekki að vera hérna lengur.“ Þrátt fyrir að vera með líf innra með mér.“
Aníta leitaði sér hjálpar. „Þetta var í fyrsta skipti sem ég lagðist inn á geðdeild. Ég fór upp á bráðamóttöku geðdeildar og krosslagði hendur og sagði: „Ég fer ekki fet nema það verði gert eitthvað. Ég er að fara að gera mér eitthvað ef þið leggið mig ekki inn.““
Aníta var ekki lengi þar inni og segist hafa mjög góða reynslu af starfsfólkinu. „Það er hugsað rosalega vel um mann. Það er fín rútína þarna. Þú færð að borða á ákveðnum tíma og færð lyfin þín. Þetta er svona til að koma þér upp á lappirnar aftur,“ segir hún.
„Svo kom ég heim og það sem gekk á… Ég var búin að skaða sjálfa mig, ég var búin að gera alls konar sem hefði getað skaðað barnið mitt. […] Þess vegna kallaði ég hana baráttubaun. Því sama hvað ég gerði þá var alltaf allt í lagi með hana. Það var ekki fyrr en ég var komin 20 vikur og fór að finna hreyfingar að það fór að birta til aftur.“
„Ég man það svo sterkt þegar hún kom í heiminn þá hugsaði ég með mér: Hún er komin og ég mun aldrei láta eitthvað koma fyrir hana,“ segir Aníta klökk.
„Ég hefði getað endað þetta og ég hefði getað misst hana. Því ég þráði það svo heitt að deyja, af því vanlíðanin var það mikil en innst inni langaði mig ekki að deyja. Mig langaði ekki að skilja fólkið mitt eftir og mig langaði ekki endilega að hætta að lifa. En lífsviljinn fer bara þegar þér líður svona ólýsanlega illa. Kannski er ljótt að segja þetta, en ég skildi fólk svo mikið sem hafði tekið eigið líf. Því ég var þarna og mér hefði getað tekist það. Ég hefði getað misst allt sem ég átti og hún bjargaði mér þegar hún kom í heiminn.“
Prófaðu að endurhlaða síðuna ef þú sérð ekki færsluna hér að neðan.
View this post on Instagram
Þegar Aníta var ólétt missti hún ömmu sína. Hún man eftir því að hafa setið í jarðarförinni og fundið spörkin innra með sér.
„Svo þegar dóttir mín byrjaði að vaxa úr grasi þá var hún alveg eins og amma mín. Ótrúlega kvikk, lífsglöð og talar mikið og það er svo gaman hjá henni, alveg eins og amma mín var. Við þrjár erum svolítið líkar,“ segir Aníta brosandi.
Hún ræðir nánar um lífið, bæði fyrir og eftir greiningu, bataferlið og fleira í Fókus. Horfðu á þáttinn í heild sinni hér eða hlustaðu á Spotify.
Fylgstu með Anítu á Hennar heimur, bæði á Instagram og Facebook.
Í þessari frétt er fjallað um þunglyndi og sjálfsvíg. Ef einstaklingar glíma við sjálfsvígshugsanir er bent á Hjálparsíma Rauða krossins 1717 og netspjall Rauða krossins 1717.is. Opið allan sólarhringinn. Einnig má hafa samband við Píeta-samtökin sem veita ókeypis ráðgjöf í síma 552-2218, allan sólarhringinn. Netspjall Heilsuveru þar sem svarar hjúkrunarfræðingur er líka opið frá kl.8-22 alla daga. Fyrir þau sem misst hafa ástvin í sjálfsvígi má fá stuðning í sorg hjá Sorgarmiðstöð og hjá Pieta samtökunum.
