„Á í snúnu sambandi við þetta mál. Vil undir öllum kringumstæðum gæta að umhverfinu í daglegu lífi fjölskyldunnar því margt smátt gerir svo sannarlega eitt stórt í þeim efnum. Á hinn bóginn verð ég að viðurkenna að þó ég hafi alla tíð verið örugg í umferðinni þá eru skilyrði hér oft með þeim hætti að fátt dugar annað en naglar.“

Þetta segir Katrín Júlíusdóttir fyrrverandi ráðherra og þingmaður Samfylkingarinnar á Fésbók. Tilefnið er frétt Vísis þess efnis að fyrir liggi tillaga frá umhverfis- og samgönguráði Reykjavíkurborgar. Í stuttu máli kveður tillagan á um það að þeir ökumenn sem kjósa að aka um á negldum hjólbörðum greiði fyrir það gjald þann tíma sem notkun nagladekkjanna er leyfð.

Margir hafa tjáð sig um þessa tillögu og sitt sýnist hverjum. Katrín segir til dæmis að í sumum kringumstæðum komi lítið annað til greina en að aka um á negldum dekkjum.

Við notum bíla með ólíkum hætti eins og lífsmynstur okkar er ólíkt. Þannig höfum við búið í blokk í Kópavogi þar sem bílastæðið var í mikilli brekku. Heilsársdekkin spóluðu þar upp í morgunísingunni og stundum snérist kagginn einfaldlega vegna hallans – bílnum lagt í halla og tekið af stað í halla án möguleika á „tilhlaupi“. Svo er hitt að við fjölskyldan eigum gjarnan leið út úr bænum allt árið um kring. Þrengslin og Kambana legg ég ekki í með börnin í bílnum ónegldum yfir veturinn. Þar er oftast hált. Er ég histerískur öryggisfíkill, glataður bílstjóri eða clueless úthverfatút.

Mikil sátt þarf að ríkja um gjaldtöku

Fleiri hafa látið sig málið varða á samfélagsmiðlum í dag, þar á meðal Áslaug María Friðriksdóttir borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins sem segir að Sjálfstæðisflokkurinn í borginni telji mikilvægt að reyna að takmarka notkun nagladekkja. Hins vegar bendir hún á það að ef það á að fara í gjaldtöku þurfi að ríkja um það verulega mikil sátt. Slíkri sátt megi vinna að með íbúakosningum.

Því lögðum við fram breytingartillögu um að heimild til gjaldtöku yrði aðeins virkjuð ef helmingur samþykkti slíkt í íbúakosningum sem gætu farið fram rafrænt. Slík kosning yrði einnig til þess að auka fræðslu um skaðsemi nagladekkja í leiðinni og jafnvel þó að ekki náist að samþykkja gjaldheimtu muni umræðan um skaðsemina eflaust fá ennþá fleiri til að hætta notkun nagladekkja. Málið er mikið umhverfismál en hins vegar eru margir til sem telja öryggi sínu ógnað nema keyra um á nagladekkjum og auðvitað eru aðstæður fólks ærið misjafnar. En í þessu tilfelli er kannski mikilvægast að tryggja það að samráði við íbúa sé sinnt og tekið alvarlega.