Í viðtali í Bítinu á Bylgjunni í morgun ræddi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, þingmaður Framsóknar í Norðausturkjördæmi og fyrrum formaður hans ástandið innan flokksins. Deilur hafa staðið innan hans lengi og á flokksþingi hans í fyrra var Sigurður Ingi Jóhannesson kosinn formaður hans og tók hann við embættinu af Sigmundi. Gunnar Bragi Sveinsson, fyrrum utanríkis- og sjávarútvegsráðherra og núverandi þingmaður flokksins hefur látið hafa það eftir sér að staðan innan flokksins sé „djöfulleg“.
„Það á eftir að ræða ýmis mál innan Framsóknarflokksins“ segir Sigmundur og aðspurður að því hvort að ekki sé gróið um heilt innan hans segir hann að svo sé ekki og það væri ekki heiðarlegt ef hann héldi öðru fram.
Það er ekkert hægt að draga úr því að hún er um margt ekki góð,
segir Sigmundur um ástandið innan flokksins. Það sé best að ræða þessi mál um vandamál innan flokksins innan flokksins en ekkert sé því til fyrirstöðu að spá aðeins í hana.
Ástandið í stjórnmálum Vesturlanda er að sögn forsætisráðherrans fyrrverandi mjög áhugavert um þessar mundir og grundvallarbreytingar séu að verða á því hvernig stjórnmálin virka. Nefnir hann sem dæmi sviptingar í frönsku forsetakosningunum. Gamla stjórnmálakerfið sé að falla saman þar og víða annars staðar.
Framsóknarflokkurinn var að mati Sigmundur leiðandi í að innleiða breytingar hér á landi og laga sig að kalli tímans á árunum 2009-2016. Það hafi komið bakslag í þá þróun og telur fyrrum formaður flokksins það tímabært að flokkurinn geri það upp við sig hvers konar flokkur hann vill verða, „Framsóknarflokkurinn 2007 árgerð“ eða flokkur sem ætlar áfram að vera leiðandi í að takast á við þá miklu grundvallarbreytingar sem nú séu í stjórnmálum.
Hefðbundu stjórnmálaflokkarnir á Íslandi, og hefðbundna stjórnmálakerfið eru að falla saman. Framsóknarflokkurinn var að mínu mati að vinna sig upp úr því, laga sig að þessum breytingum.
Eins og staðan er núna er hann að falla saman?
Tja, niðurstaðan í síðustu kosningum var sú versta í 100 ár. Niðurstaða fjórflokkanna íslensku í síðustu kosningum var sú versta síðan það fyrirkomulag varð til.
Liggur þá ekki beinast við Sigmundur að kljúfa sig út úr flokknum og stofna nýjan?
Það þarf ekki að liggja beinast við því ég fór þá leið þegar ég kom inn í stjórnmálin með grasrót Framsóknarflokksins, almennum flokksmönnum að gera þann flokk að því sem ég taldi nauðsynlegt til að takast á því þessar breytingar.
Ég naut aldrei stuðnings kerfisins í flokknum eða valdablokkarinnar ef svo má segja. Ég vísaði oft í það þegar ég var að byrja að ég skuldaði ekki neinum neitt í flokknum og væri eingöngu þarna fyrir tilstilli almennra flokksmanna sem hefðu tekið sig saman um að gera breytingar á flokknum.
Þessi hópur, flokkseigendafélagið eða hvaða nöfnum sem menn vilja nefna þetta, honum fannst ég aldrei sérstaklega velkominn í pólítíkinni. Hann sneri aftur á flokksþinginu sjálfu, reyndar ekki á flokksþinginu, bara korteri fyrir kjörið ásamt þeim herfylkingum sem þurfti til.
Ég er hins vegar ekkert viss um að hinn almenni flokksmaður vilji að flokknum sé stjórnað með þessum hætti. Ég efast reyndar um það.
Er það einhver lausn að sama „gamla“ fólkið kljúfi sig út og stofni nýja flokka?
Kannski geta flokkseigendafélög allra flokka stofnað einn nýjan flokkseigendaflokk og hann gæti verið fyrir gamla kerfið, gamla fyrirkomulagið.
Sigmundur segir að aðalatriðið hvað Framsóknarflokkinn varðar sé að hann þurfi að laga sig að gjörbreyttu stjórnmálaumhverfi og það sé eitthvað sem þurfi að ræða fyrst innan banda flokksins áður en hann vilji tjá sig um það opinberlega.
