Næstum ári eftir að unglingspiltur hlaut heilaskaða horfir fjölskylda drengsins til baka á slysið hræðilega og býr sig undir það sem framundan er.

Hinn 15 ára gamli Brett Jedwabny var að aðstoða við háþrýstiþrif á heimili fjölskyldu sinnar í Appleton í Wisconsin þann 9. júlí 2024, þegar hann byrjaði að þrífa vagninn sem hélt búnaðinum. Dekkið sprakk með þeim afleiðingum að augntóft Brett sprakk og brot fóru í heila hans, sem eyðilagði hluta af hægri framheila hans. Móðir hans, Nicole, kallaði strax eftir hjálp.

„Hún var bara að öskra: „Hann er farinn. Hann er dauður. Heilinn á honum er alls staðar,“ segir eiginmaður hennar, Tyler, 44 ára fasteignasali sem var í vinnunni þegar slysið varð. Tyler fór í ofboði á sjúkrahúsið og hafði ekki hugmynd um hvor sonurinn hafði slasast, en hjónin eiga einnig soninn Grant, sem nú er 13 ára.

Hann reyndi að hringja í eldri son sinn, sem svaraði ekki. Síðan hringdi hann til baka í konu sína.

„Bíddu nú við, þú verður að hægja á þér. Þú verður að segja mér hvor,“ man Tyler eftir að hafa spurt hana. „Þá komst ég að því að það var Brett.“

Þrátt fyrir að vera skelfingu lostin yfir að horfa á son sinn gat Nicole hringt í neyðarlínuna og sjúkraflutningamenn komu fljótt á vettvang. Tyler segir að 34 mínútna ferð á sjúkrahúsið hafi tekið hann innan við 20 mínútur og hann náð þangað nógu snemma til að sjá „kraftaverk“ gerast.

Sonur hans gekkst strax undir aðgerð eftir að karlmaður, sem var með krabbamein og átti að gangast undir höfuðkúpuskurð gaf upp tímann sinn. „Þessar einföldu sekúndur björguðu lífi hans,“ segir Tyler.

Hluti af höfuðkúpu Brett var fjarlægður til að létta á þrýstingnum. En þrátt fyrir að Brett hafi komist strax í aðgerð var útlitið svart. Eftir fyrstu nóttina sagði læknir fjölskyldu Brett að kveðja hann þar sem ekki var búist við að hann myndi lifa næsta sólarhring af. Brett kom hins vegar læknunum á óvart, sem gátu ekki fundið neina læknisfræðilega ástæðu til að útskýra hvers vegna hann hefði lifað af. Og hægt og rólega næstu tíu mánuði fór Brett að ná bata, fyrst á Barnaspítalanum í Milwaukee áður en hann fór á Shirley Ryan Ability Lab í Chicago og síðan á Ronald McDonald húsið.

Í maí 2025 gat Brett, þá orðinn 16 ára, loksins snúið heim, að þessu sinni í fylgd sjúkraflutningamennina sem björguðu lífi hans.

„Hann vildi þakka hverjum og einum þeirra,“ segir faðir Brett. „Hann var spenntur, hann brosti, hann rétti upp þumalinn og kyssti hönd þeirra. Hann skildi umfang þessarar stundar.“

Brett þarf enn á næringarslöngu að halda og hefur litla hreyfigetu á vinstri hlið. En ávið heimkomuna gat hann tekið tvö skref sem kom foreldrum hans á óvart. Og þann 29. maí, þegar Nicole fór með son sinn á skólafund til að undirbúa komu hans aftur í skólann biðu vinir hans þar.

„Þeir gera sér grein fyrir því að hann er ekki sami Brett, en létu hann finna að hann væri velkominn,“ segir Nicole. „Þeir samþykkja hann og eru bara svo ánægðir að hann sé enn á lífi.“

Þó að Brett sé háværari um það sem hann er að hugsa núna þegar hægri framheili hans hefur skaddast, segja foreldrar hans að hann sé enn sama „gamla sálin“ – og fyndnari en nokkru sinni fyrr. Fjölskyldan er nánari en nokkru sinni eftir slysið.

„Að horfa á son sinn taka þau skref sem hann hefur tekið sannar að maður getur ekki átt slæman dag,“ segir Tyler. „Hann leyfir það ekki. Hann leyfir ekki slæma daga. Hann heldur bara áfram að vinna hörðum höndum að því að reyna að endurheimta eins mikla hæfileika og hann getur.“