Rannsóknin náði til 800.000 sjúklinga á sjúkrahúsum og leiddi hún í ljós að dánartíðni sjúklinganna, sérstaklega kvenna, er hærri þegar karlkyns læknar meðhöndla þá.
Rannsóknin var gerð af vísindamönnum við University of California og náði til áranna 2016 til 2019. Hún leiddi í ljós að lítill en „marktækur“ munur var á dánartíðninni eftir því hvort læknar sjúklinganna voru karlkyns eða kvenkyns.
Jótlandspósturinn hefur eftir Anette Lykke Hindhede, vísindamanni hjá Center for Sundhedsfaglig Forskning, að niðurstaða rannsóknarinnar passi inn í stærri mynd: „Það eru mjög margar rannsóknir, einnig danskar, sem sýna að óbein hlutdrægni hefur áhrif á heilsufarið. Þetta þýðir að heilbrigðisstarfsfólk verður fyrir áhrifum af fyrir fram ákveðnum steríótýpum og það hefur afleiðingar fyrir heilbrigði sjúklingsins. Bandaríska rannsóknin er dæmi um þetta.“
Rannsóknin sýndi að mesti munurinn á dánartíðni var hjá kvenkyns sjúklingum. Ef kona var læknir þeirra þá var dánartíðnin 8,15% en ef karl var læknir þeirra var dánartíðnin 8,38%.
Hjá körlunum var dánartíðnin almennt hærri. Ef karlkyns læknir útskrifaði þá, var dánartíðnin á næstu 30 dögum 10,15% en ef kvenkyns læknir útskrifaði þá var dánartíðnin 10,23%.
„Niðurstaða okkar bendir til að karlkyns og kvenkyns læknar beiti mismunandi aðferðum við vinnu sína og að þessi munur hafi áhrif á heilbrigði sjúklingsins,“ sagði Yusuke Tsugawa, aðalhöfundur rannsóknarinnar, í samtali við The Times.
Vísindamennirnir benda sérstaklega á einn þátt sem þeir telja að hafi áhrif á munurinn á dánartíðninni er meiri hjá konum en körlum. Þeir telja að karlkyns læknar hafi tilhneigingu til að vanmeta alvarleika sjúkdómseinkenna kvenna í meiri mæli en karla.