„Þrátt fyrir að vinir og ættingjar hafi varað mig við að þessari grein verði ekki tekið eins og ég óska þá er kominn tími til að einn af mörgum gagnrýnendum frá æskuárum Ivanka stígi fram – þó ekki sé nema til að tryggja að hún muni aldrei bíða þess bætur að hafa ákveðið að tengja örlög sín við örlög föður síns.“
Hún segir að þær hafi verið nær óaðskiljanlegar í rúman áratug eftir að þær kynntust í sjöunda bekk.
„Við vorum svona í rúman áratug, meira systur en bestu vinkonur. Já, hún elskaði að tala um sjálfa sig og var hégómleg en hún var líka skemmtileg, trú og í hreinskilni sagt, spennandi.“
Vináttuböndin voru sterk allt þar til þær komust á þrítugsaldur. „Það var eins og Ivanka og ég værum alltaf sammála eða til í sömu ævintýrin.“
Vináttan breyttist eftir að þær luku námi. Lysandra hélt til Beirút til að starfa sem blaðamaður en Ivanka fékk starf hjá fasteignaþróunarfélagi i Brooklyn. Skömmu eftir brúðkaup Ivanka og Jared Kushner 2009, sem Lysandra var viðstödd, lauk vináttunni að sögn Lysandra og voru margar ástæður fyrir því að hennar sögn.
Meðal þess var að Ivanka hafi talað illa um hálsmen sem Lysandra bar. Í hálsmeninu var viðhengi með nafni Lysandra ritað á arabísku og það virtist fara illa í Ivanka. „Stundum sagði hún hluti á borð við: „Ég hata þennan hlut.“ Kvöld eitt, þegar við vorum að borða, leit hún á hálsmenið og sagði: „Hvað finnst gyðingnum kærasta þínum um það þegar þið eru að stunda kynlíf og þetta hálsmenn lendir á andliti hans? Hvernig getur þú borið það? Það öskrar barar: „Hryðjuverkamaður.““
Lysandra segist eitt sinn hafa ráðlagt Ivanka að lesa bókina „Empire Falls“ eftir Richard Russo en hún gerist í samfélagi verkamanna í Maine. Á Ivanka þá að hafa sagt: „Ly, af hverju segir þú að ég eigi að lesa bók um fátækt fólk? Hvaða hluta hennar heldur þú að ég hafi áhuga á?“
Þegar ljóst var að Ivanka myndi starfa sem ráðgjafi hjá föður sínum í Hvíta húsinu vonaðist Lysandra til að hún gæti „haldið aftur af kynþáttahaturstilhneigingu hans“. En það fór ekki svo skrifar hún. „Ég hef þagað fram að þessu, þrátt fyrir að hafa fyllst sífellt meiri fyrirlitningu á hæfileikum Ivanka til að aðstoða og styðja föður sinn. Hvort sem Ivanka tekst að endurskapa skaddaða ímynd sína eða ekki, þá vona ég að hún sleppi ekki við að heyra lófatakið sem hljómaði í borginni, sem hún vildi stjórna (New York, innsk. blaðamanns), þegar fólk fagnaði pólitískum ósigri hennar. ég var með þeim, grátandi af gleði.“
