„Það ekkert til þarna. Það slasaðist einstaklingur fyrir nokkru. Það var læknir á staðnum en hann var ekki með læknisáhöld á sér, enda á frívakt. Það fannst ekkert til að sauma manninn með en fyrir rest gróf læknirinn upp tvinna og nál. Það var heldur ekkert til að deyfa manninn nema koníak sem einn úr hópnum var með,“ segir íbúi á Borgarfirði eystra í viðtali við Mannlíf. Í greininni er samfélagið í þessu litla þorpi sagt vera í heljargreipum vegna skorts á læknisþjónustu.

Sagt er að læknir hafi ekki verið starfandi í þorpinu í áratug og þegar koma upp bráðatilfelli þurfi að hringja eftir sjúkrabíl til Egilsstaða sem er klukkustund á leiðinni.

Heimamenn hafa myndað viðbragðshóp vettvangsliða sem bregðast við neyðartilfellum og veita fyrstu hjálp á meðan beðið er eftir sjúkrabíl. Námskeið fyrir hópinn eru kostuð úr sjóðum Brunavarna á Austurlandi, sem er nokkuð sérstakt. Reynt hefur verið að þrýsta á Heilbrigðisstofnun Austurlands um úrbætur en viðmælandi Mannlífs segir að þar hafi verið talað fyrri daufum eyrum.

Á undanförnu ári hafa orðið tvö tilvik þar sem vettvangsliðarnir hafa orðið að beita neyðarhjálp. Tveir einstaklingar hnigu niðuir meðvitundarlausir og þurftu á endurlífgun að halda. Frá þessu greinir Baldur Pálsson, slökkviliðsstjóri á svæðinu. Jón Svanberg Hjartarson, framkvæmdastjóri Landsbjargar, segir að ítrekað hafi verið kallað eftir því við heilbrigðisráðuneytið að mörkuð verði stefna um samæmda utanspítalaþjónustu um allt land, þar með taldir sjúkraflutningar. Engin samræming sé milli heilbrigðisumdæma hvað þessi mál varðar.