„Pólitíska sundurgerðin við ríkisstjórnarborðið blasir æ betur við eftir því sem lengra líður frá því að heimsfaraldurinn ætlaði hér allt um koll að keyra, eins og raunar víðar um veröldina. Skjólið sem stjórnin hafði af pestinni á síðasta kjörtímabili, einmitt eftir að hveitibrauðsdögum hennar var lokið, kom sér afar vel fyrir hana, enda má segja að hún hafi verið í aukahlutverki þjóðmálanna um margra missera skeið, frá því hún eftirlét vísindunum völdin.“

Svona hefst leiðari Fréttablaðsins í dag en hann skrifar Sigmundur Ernir Rúnarsson, ritstjóri, og ber hann fyrirsögnina „Á berangri“.

Hann segir að heita megi að ríkisstjórnin hafi lifað fyrri hluta síðasta kjörtímabils á nauðsyn þess að sætta pólitískar öldur í landinu, þetta hafi verið í nafni stjórnmálastöðugleika. Margir hafi líklega þegið þann stöðugleika fegins hendi.

Þegar þessu jafnvægi var náð hafi kórónuveiran skotið upp kollinum og orðið ráðandi á stjórnmálasviðinu.

„En verndin af vitinu því arna er að baki. Það er engu þríeyki lengur fyrir að fara. Stjórnin stendur eftir á berangri. Og það fer henni ekki vel. Æ betur kemur í ljós hversu nöturlegt það hlutskipti er fyrir Vinstri græna að halda Sjálfstæðisflokknum að völdum með ráðum og dáð – og ekki er það síður vandræðalegt að sjá hversu háður hægriflokkurinn er því að vinstriflokkurinn vísi honum ekki á dyr,“ segir Sigmundur.

Hann segir síðan að brestirnir á síðustu dögum og vikum hafi sýnt ólíka flokka, sem eru á sitt hvorum væng stjórnmálanna, standa vörð um hvor annan. „Mitt þar á milli lúrir Framsóknarflokkurinn í hægindi sínu og hefur það barasta fínt. Af ríkisstjórnarflokkunum þremur ber hann minnstan skaða af samstarfinu, jafnt í bráð og lengd. Forkólfar hans vita sem er að ysta vinstrið og íhaldið á hinum enda pólitíska litrófsins þurfa að gefa ríkulega eftir af stefnumálum sínum til að halda stjórninni saman. Og allar þær eftirgjafir enda á einum stað, á miðjunni, nákvæmlega. Þess vegna líður Framsóknarflokknum vel. Hann þarf minnst að gefa eftir, svo til ekkert, ef út í það er farið, en situr bara á sinni sessu og tekur á móti málamiðlunum á milli klukkan níu og fimm á virkum dögum,“ segir Sigmundur.