Hulda Bjarnadóttir er forstöðumaður þróunarsviðs Árvakurs. Hulda hefur starfað sem framkvæmdastjóri Alþjóðasviðs Viðskiptaráðs Íslands og FKA, Félags kvenna í atvinnulífinu. Hulda hefur einnig víðtæka reynslu úr fjölmiðlum og næstu mánaðamót mun hún snúa aftur í útvarp á K100 með nýjan síðdegisþátt, ásamt Sighvati „Hvata“ Jónssyni. Hulda svarar spurningum vikunnar.

Fædd og uppalin? Fædd í Reykjavík og uppeldisárin í Breiðholti, Ósló og með vinum í FRAM í Safamýrinni mótuðu mann.

Mér finnst gaman að … vera í góðum félagsskap úti á golfvelli eða á góðu felli/fjalli.

Síðasta kvöldmáltíðin: Sushi-ið frá Mr. Hai í Berlín. Dagur Sig og Ingibjörg kona hans komu okkur á bragðið. Hélt ég félli í yfirlið við hvern bita.

Brennd eða grafin? Brennd, minna pláss, ekkert ormaát takk. Fornleifafræðingarnir verða að finna önnur bein en mín í framtíðinni.

Hvað gerirðu milli kl. 17–19? Horfi yfir Hádegismóa úr útsendingarhljóðveri K100 og klára vinnudaginn með Hvata í útsendingu kl. 16–18 áður en ég held heim.

Samfélagsmiðlar eða dagblöðin? Hvort tveggja.

Hvað ertu með í vinstri vasanum? Er ekki með vasa, en væru þeir til staðar þá væri glossið klárlega þar.

Bjór eða hvítvín? Stundum bjór og stundum hvítvín. Hvort tveggja þarf þó að vera ískalt þegar ég renni því niður.

Hver stjórnar fjarstýringunni á þínu heimili? Ef ekki húsbóndinn þá krakkarnir. Er frekar léleg í sjónvarpsáhorfinu nema þegar kemur að fréttum og fréttatengdum þáttum.

Hvernig var fyrsti kossinn? Ekki það eftirminnilegur að hann rati á prent.

Hver væri titill ævisögu þinnar? Fyrirmyndin og villingurinn.

Hver er draumabíllinn? Mercedes Benz-jeppi sennilega. Annars væri ég mest til í svona drónabíl sem Airbus kynnti fyrir skömmu.

Fyrsta starfið? Fyrsta alvöru starfið var hjá Sóma. Byrjuðum um miðjar nætur að smyrja og taka utan af eggjum. Systir mín var að vinna þar og reddaði mér vinnu. Annars var það sjoppustarf í Breiðholtskjöri í gegnum mömmu og humarvinnsla. Byrjaði svo í fyrsta fjölmiðlastarfinu samhliða fjölmiðlabraut í Fjölbraut í Breiðholti. Þá að skrifa um íþróttir í Sportlífi sem var og hét, síðar sem sumarstarfsmaður á Pressunni sálugu hjá Karli Th. Birgissyni.

Fallegasti staður á landinu? Það er ólýsanlega fallegt að fá 360 gráðu sýn frá golfvellinum á Seltjarnarnesi á góðu sumarkvöldi. En ef ég fer út fyrir höfuðborgina þá gleymist seint sú sýn þegar Þórsmörk tekur á móti manni í heiðskíru veðri eftir göngu af Fimmvörðuhálsi eða fjöllin þar í kring. Allir sem geta farið þessar leiðir ættu að veita sér þá upplifun. Eins er mér minnisstætt er ég flaug í þyrlu yfir Vestmannaeyjar. Allir litir náttúrunnar – þvílíkt undur. Svo ég tali nú ekki um fólkið sem þar býr.

Hvaða ofurkraft værir þú til í að vera með? Að taka Jane á móti Tarzan í einn dag eða breyta fýlupúkum í gleðigjafa.

Gist í fangaklefa? Nei.

Sturta eða bað? Sturta. Nýti þetta baðkar mitt tvisvar á ári.

Húðflúr eða ekki? Aldrei fundið þörfina en finnst það töff á flottum týpum.

Hvaða leynda hæfileika hefur þú? Ég get glatt börn með því að leika eftir apa.

Hvað fékk þig til að tárast síðast? Ég tárast yfir mörgu. Nú síðast í fimmtugsafmæli vinkonu minnar þar sem Gunnar Þórðarson flutti sjálfur lagið Vetrarsól ásamt syni sínum. Í fyrsta lagi svo þakklát að upplifa stundina og svo, þú veist textinn og þetta fallega lag.

Fyrirmynd í lífinu? Vigdís Finnbogadóttir er og verður alltaf fyrirmynd. Annars lít ég mest til lifandi fyrirmynda sem maður ber gæfu til að umgangast, kynnast og læra af. Jafnt karlmenn sem konur.

Hvaða sögu segja foreldrar þínir endurtekið af þér? Þegar ég var í frekjukasti og fékk ekki mínu framgengt um 6 – 7 ára aldurinn. Þá var ég að öskra úr mér lungun af reiði og náði í band og batt mig við eldhússtólinn vel og rækilega og sagðist aldrei ætla að losa mig. Það er til mynd af mér þar sem ég sit enn nokkrum stundum síðar í bikini-inu og með útgrátið andlit en enn í þrjóskukasti. Þetta er sagan af þrjósku minni og stjörnumerki, ég er sem sé hrútur.

Ertu haldin sjúklegri hræðslu varðandi eitthvað? Alveg laus við það.

Hver er besta ákvörðun sem þú hefur tekið? Allar þær ákvarðanir þar sem ég hef notað eigið hyggjuvit, þær tel ég bestar er ég lít til baka.

Furðulegasti matur sem þú hefur borðað? Tunga og auga úr sviðum og pungur af alíslenskum hrút.

Hvað er neyðarlegasta atvik sem þú hefur lent í? Svo margt. En ég man enn vel hve neyðarlegt það var að þurfa að fara með mömmu til búðareiganda, sex eða sjö ára, og skila svona Jell-o-hlaupdufti sem ég hafði stolið með því að renna því inn undir joggingbuxurnar. Það voru fleiri sekir, en ég man að það þurftu ekki allir að skila skömminni.

Klukkan hvað ferðu á fætur? Upp úr 7.

Leigirðu eða áttu? Á.

Hvaða bók er á náttborðinu? Norðurslóðasókn eftir Heiðar Guðjónsson – er að klárast.

Með hverjum lífs eða liðnum myndir þú vilja verja einni kvöldstund? Ég myndi vilja eiga eina góða gæðakvöldstund með Vigdísi.

Hver er fyrsta endurminning þín? Þegar ég festi mig við stólinn í frekjukastinu!

Lífsmottó? Don’t take life too seriously … It’s not líke you’re going to get out alive.

Uppáhaldsútvarpsmaður/-stöð? Allt staffið á K100 að sjálfsögðu!

Uppáhaldsmatur/-drykkur? Gott grill heima á sunnudögum.

Uppáhaldstónlistarmaður/-hljómsveit ? Alicia Keys enn í miklu uppáhaldi eftir tónleika með henni. Þori ekki að byrja á íslensku senunni þá móðga ég einhvern.

Uppáhaldskvikmynd/-sjónvarpsþættir? Ég man þig! Myndin ekki síðri en bókin hennar Yrsu. Annars hafa mér þótt þessir íslensku þættir hafa virkað vel. Það er allavega verið að framleiða heilan helling.

Uppáhaldsbók? Síðasta bók Åsne Seierstad, Einn af okkur, fannst mér mjög merkileg.

Uppáhaldsstjórnmálamaður ? Allir sem sýna staðfestu, fylgja sínum hugðarefnum og vinna vel.