Ég get staðfest það sem komið hefur fram að bókmenntaþátturinn sem hefur göngu sína 12. september á að heita Kiljan.

Þetta er heiti sem hefur nokkuð víða skírskotun – án þess ég fari mikið nánar út í það. Pappírskiljur eru algengasta notkunarform bóka í nútímanum.

Mér er sagt að þetta orð, kilja, sé upprunnið á heimili Vilborgar Dagbjartsdóttur og Þorgeirs Þorgeirsonar.

Þetta hlýtur að hafa verið á sjöunda áratugnum. Gestur sem ég kann ekki að nefna var á heimilinu. Það var rætt um „pappírstígrísdýr“. Þetta orð er fengið úr fræðum Maós formanns og var mikið notað á þessum árum.

Þá mun einhver viðstaddra hafa stungið upp á orðinu „pappírs-Kiljan“. Kiljan tröllreið á þeim árum allri menningarumræðu á Íslandi.

Úr þessu varð semsagt til þetta heiti, pappírskilja. Mér finnst eins og Mál & menning hafi gefið út fyrstu bækurnar undir þessu nafni – það var flokkur bóka sem kom út undir heitinu „Kiljur Máls & menningar.“

Áður kallaðist þetta útgáfuform „vasabrotsbækur“.

Þetta voru bækur eins og Og svo fór ég að skjóta, sem var samantekt frásagna úr Vietnamstríðinu, Um listþörfina eftir Ernst Fischer (þýdd af áðurnefndum Þorgeiri) og svo bók um Bandaríkin og heimsvaldastefnuna eftir marxistann David Horowitz.

Horowitz snerist reyndar seinna 180 gráður og gerðist ákafur ný-íhaldsmaður og stuðningsmaður stríðins í Írak.