Gunnar Gunnarson slapp með ótrúlegum hætti óskaddaður, nánast án skrámu, eftir harðan árekstur skammt frá Þrastarlundi á fimmtudaginn. Gunnar er faðir Esterar Evu sem lést langt fyrir aldur fram þann 2. júní síðastliðinn, aðeins 28 ára gömul. Frétt DV um að hún hafi lifað í þrjá daga sem gift kona vakti mikla athygli. Gunnar vill sérstaklega koma þökkum áleiðis til þeirra sem styrktu drengi Esterar og lögðu inn á þar til gerðan styrktarreikning.
Gunnar telur að Ester hafi haldið yfir sér verndarhendi enda hefði hæglega getað farið verr líkt og sjá má á myndum af vettvangi. „Það á ekki af manni að ganga, maður er heppinn að vera á lífi, og óbrotinn eftir að hafa lent í gríðarlega hörðum árekstri fyrr í dag. Sem betur sluppu útlendingarnir líka með skrekkinn en ef ég hefði verið með farþega þá bíð ég ekki í það,“ skrifar Gunnar á Facebook-síðu sinni.
Gunnar segir í samtali við DV að hann hafi komið heill út úr brakinu en ef hann hefði verið með farþega þá væri sá sennilega ekki til frásagnar því mælaborðið var við sætisbakið. „Ég fann á mér að þessi dagur yrði öðruvísi og en vissi ekki hvernig. Ég kippti mer ekki mikið upp við þetta og var feginn að enginn slasaðist alvarlega,“ segir Gunnar.
Hann segir þó að þessi vegspotti við gatnamót Biskupstungnabrautar og Grafningsvegar, vestan við brúna yfir Sogið hjá Þrastarlundi sé hættulegur. „Þessi vegspotti er hættulegur og nokkrar hálfgerðar blindhæðir áður en komið er að brúnni við Þrastarlund. Það er hægt að beygja til vinstri þarna og þegar ég kem þangað, þá er mikil umferð i kringum Þrastarlund og við brúnna. Ég sé að þar er lítill rauður smábíll sem stoppar á miðri götunni án þess að setja stefnuljós, þarna við afleggjarann. Ég nauðhemla og sé að það muni ekki duga til þess að forða því að fara á rauða bílinn,“ lýsir Gunnar.
Gunnar þurfti því að bregðast skjótt við. „Þetta gerist allt á brotabroti úr sekúndu. Ég sé að afleggjarinn til vinstri er auður og beygi því inn á hann til að forða rauða bílinn. Þegar ég er rétt kominn þangað þá klessir jeppi á hornið á bílnum, farþegamegin, og snýr bílnum mínum í 180 gráður og nokkra metra til baka. Ég er viss hver hefur haldið yfir mér verndarhendi í þetta skiptið,“ og á þar við Ester. „Takk fyrir það dúllan mín,“ segir Gunnar sem vill að lokum sérstaklega koma þökkum áleiðis til þeirra sem styrktu drengi Esterar og lögðu inn á þar til gerðan styrktarreikning.
