Scientific American segir í umfjöllun um málið að allt frá Apollo-geimferðunum hafi geimfarar skýrt frá höfuðverk sem hrjáði þá á meðan þeir voru í þyngdarleysi úti í geimnum. Margir þeirra höfðu aldrei áður glímt við síendurtekinn höfuðverk hér á jörðu niðri.
Það virðist sem eitthvað, sem tengist geimferðum, valdi því að geimfarar fá höfuðverk, mígreni eða höfuðverkjaeinkenni á borð við sársauka, ljósfælni og jafnvel ógleði.
Skýrslur um þetta voru þar til nýlega fáar. En ný rannsókn, sem var birt nýlega í vísindaritinu Neurology, varpar betra ljósi á þetta.
Í henni kemur fram að höfuðverkur sé mjög algengur meðal geimfara. Unnið var úr gögnum um 24 geimfara sem skráðu líðan sína í löngum geimferðum. Einnig var notast við gögn 42 geimfara sem fóru í geimferðir áður en þeir voru rannsakaðir.
Rannsóknin leiddi í ljós að á fyrstu sjö dögunum eftir geimskot var höfuðverkur ekki eitthvað tilfallandi, heldur venjan. Næstum allir geimfararnir fengu höfuðverk á fyrstu viku sinn í geimnum.
Þetta var nokkuð rökrétt að mati vísindamanna því þegar mannslíkaminn fer út í geim í þyngdarleysi gerast margir skrýtnir hlutir. Blóð safnast saman í búknum og höfðinu en það veldur því að andlitið bólgnar og einnig geta sjóntruflanir gert vart við sig. Vökvi safnast fyrir í innra eyranu, sem stýrir jafnvægi okkar, og það veldur stefnuleysi og hreyfingarveiki.
Geimfarar aðlagast þessu venjulega og það dregur úr einkennunum eftir nokkra daga úti í geimnum. En það á ekki við um höfuðverkinn. 87% geimfaranna fengu höfuðverk aftur og aftur.
