Í helgarviðtali við DV ræðir Jón Gnarr um athyglisbrest sinn. Þar er hann spurður hvort hann telji að það hafi haft áhrif að hann, sem varð borgarstjóri, hafi talað opinberlega um athyglisbrest sinn. Jón segir: „Ég hef oft fundið að ég væri fyrirmynd hjá þeim sem einhverra hluta vegna eiga undir högg að sækja. Ég er dæmi um einstakling með athyglisbrest sem hefur náð árangri. Sumt sem ég geri í daglegu lífi er tví- eða þríverknaður og ég lifi með því. Það er gæfa mín í lífinu að eiga góða fjölskyldu og vini sem taka mér eins og ég er.

Þegar ég var krakki var fullorðna fólkið mikið að hvísla um mig. Ekki fyrir framan mig en ég skynjaði það á hegðun þess að eitthvað gríðarlega mikið væri að mér. Ég held að það hafi sín áhrif, ég hugsaði mikið um það hvort það væri eitthvað miklu meira að mér en bara það að ég væri rauðhærður.

Athyglisbrestur er gríðarlega gildishlaðið hugtak. Mér finnst ég alltaf sjá meira af því að farið sé að tala um athyglisbrest sem sjúkdóm. Mér finnst ég aldrei hafa verið veikur. Mér finnst athyglisbrestur vera ákveðin tegund af heilastarfsemi, ekkert betri eða verri en einhver önnur tegund. Núna er það þannig að fyrstu viðbrögð mín við að heyra orðið „athyglisbrestur“ er gleði. Mér finnst fólk með athyglisbrest yfirleitt skemmtilegt fólk sem býr til áhugaverða hluti.“