Það er heldur betur skemmtilegur pistill sem Kristján Jónsson, blaðamaður Morgunblaðsins ritar á íþróttasíðu blaðsins í dag. Kristján rifjar þá upp ferð sína til Benidorm frá árinu 1996.

Á meðan ferðinni stóð komst hópurinn sem Kristján var í að því að knattspyrnumót væri í nágrenninu og var ákveðið að fara á völlinn.

„Þar sem mér er fátt menn­ing­ar­legt óviðkom­andi lét ég plata mig í skóla­ferðalag til Benidorm sum­arið 1996. Var það í fjöl­menn­um hópi með Fönk­lista­geng­inu, Steina sleggju og fleiri hress­um. Ein­hver spar­ká­hugamaður komst á snoðir um að á svæðinu væri í gangi fjög­urra liða und­ir­bún­ings­mót fyr­ir kom­andi sparktíð í Evr­ópu,“ skrifar Kristján í skemmtilegum pistli í Morgunblaðið.

Ákveðið var að skella sér á leik Feyenoord og Valencia, ekki síst vegna þess að hinn magnaði Romario hafði samið við Valencia.

Það var hins vegar ekki frammistaða Romario sem stóð upp úr, heldur var það atvik þar sem Ed de Goey sem lengi vel lék með Chelsea missti stjórn á skapi sínu.

„En eft­ir­minni­leg­asta at­vik leiks­ins varð þegar markvörður hol­lenska liðsins, hinn há­vaxni Ed de Goey, missti ger­sam­lega stjórn á skap­inu. Sókn­ar­maður Valencia reitti tröllið til reiði. Ekki var það Rom­ario en ef til vill Ortega eða Claudio Lopez. Þeir voru ekki fræg­ir frek­ar en Van Bronckhorst og Boa­teng hjá Feyenoord.“

„De Goey ætlaði að hjóla í and­stæðing­inn sem tók til fót­anna með rúm­lega tveggja metra markvörð á eft­ir sér. Þegar de Goey sá að hann myndi ekki hlaupa and­stæðing­inn uppi lét hann nægja að henda tuðrunni, sem hann var með í fang­inu þegar ósættið hófst, á milli herðablaðanna á and­stæðingn­um. Var í fram­hald­inu stillt til friðar.“