Garðar Guðmundsson (74) sér um rokktónleika:
Á dögunum héldu frumherjar rokksins hér á landi tónleika í Salnum Kópavogi. Fullt var út úr dyrum á tónleikunum og komust færri að en vildu. „Þetta var bara eins og eldur, það var svo mikið fjör,“ segir Garðar Guðmundsson söngvari, sem er hvatamaðurinn að því að hópurinn kom saman.
„Ég hóf sjálfur ferilinn 1957 í hljómsveitinni Flamingo í Vetrargarðinum, síðan var ég í Pónik og Garðar, Tónar og Garðar, Garðar og Gosar og að lokum í JJ kvintett þar til ég hætti 1967,“ segir Garðar. Árið 1983 byrjaði hann þó aftur að koma fram ásamt rokkurunum sem fram komu í Salnum þetta kvöld. „Við höfum svo verið að koma fram saman af og til síðan, komum til dæmis fram þegar rokkið var 50 ára, 55 ára og núna þegar það var 60 ára. Nokkrir félaga okkar sem komið hafa fram með okkur eru fallnir frá. Rokkarinn Siggi Johnny féll frá í fyrra, hann var magnaður alla tíð. Við minnumst þessara vina okkar með söknuði.“
„Ég hef séð um hópinn frá byrjun,“ segir Garðar. „Það vantar alltaf einn til að koma svona í gang. Og við ákváðum að hafa bara 1–2 „show“ í hvert sinn og skrúfa svo fyrir þetta. Ég, Stefán og Þorsteinn erum allir jafngamlir, fæddir 1942, en Rúnar er aldursforsetinn okkar, fæddur 1940. Hin eru aðeins yngri,“ segir Rúnar kankvís. „Tvö úr hópnum treystu sér ekki til að vera með í þetta sinn, en það eru þau Anna Vilhjálmsdóttir og Einar Júlíusson.“
Hluti af hópnum hóf samstarfið 1983 þegar rokksýningar hófust á Broadway. „Það eru ég, Mjöll, Þorsteinn, Harald og Stefán sem erum „original“ frá þeim árum,“ segir Garðar. Nokkur þeirra; Mjöll, Garðar, Stefán, Þorsteinn, Helena og Þorvaldur, hafa gefið út efni á plötum. „Svo má til gamans geta þess að við Stebbi erum með disk í gangi og seldust nokkur eintök af honum í salnum,“ segir Garðar.
Hluti af hópnum er síðan enn að syngja og koma fram við hin ýmsu tækifæri, það eru Garðar, Þorvaldur, Helena og Mjöll. „Sjálfur kem ég fram með félaga mínum, við köllum okkur Stuðgæja og höfum verið að spila á þorrablótum og slíku. Einnig kem ég fram einn með undirspili nokkurra laga, þá tek ég tæknimann með mér og þannig hef ég komið töluvert fram,“ segir Garðar, sem sér um að rokkið og frumkvöðlar þess á Íslandi gleymist ekki.