Sem kunnugt er var Stefán Eiríksson, fyrrverandi lögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu, ráðinn útvarpsstjóri á dögunum. Hefur það almennt farið vel í landann, þó svo einhverjar kenningar um hvaða flokkshagsmunum Stefán komi til með að þjóna hafi skotið upp einnig.
Þá var ráðningaferlið sveipað miklum leyndarhjúp þar sem ekki var upplýst um nöfn umsækjenda, þvert á gagnsæisreglur RÚV og persónuverndarákvæði. Þar átti tilgangurinn að helga meðalið, með þessu átti að laða að hæfari umsækjendur. Nýráðinn útvarpsstjóri hefur hinsvegar sagt að hann hefði samt sótt um, þó svo upplýst hefði verið um nafn hans í ferlinu.
Sunna Karen Sigurþórsdóttir skrifar leiðara Fréttablaðsins í dag og gagnrýnir stjórn RÚV fyrir feluleikinn um nöfn umsækjenda.
Hún kemur einnig með athyglisverða nálgun á atriði sem stjórnin taldi Stefáni til tekna í ráðningaferlinu, en hún segir vera skýrt brot á siðareglum blaðamanna.
Hún nefnir að af 41 umsækjanda hafi tveir karlar staðið eftir:
„Frumkvöðlastarf annars þeirra á samfélagsmiðlum gerði hann að lokum fremstan meðal jafningja. Sá hafði stýrt lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu um árabil og var megintilgangur þessa frumkvöðlastarfs að bæta ímynd lögreglunnar með breytingum á upplýsingagjöf hennar til fjölmiðla og þar með almennings,“
skrifar Sunna.
Hún vísar í að Stefán var sá sem kom lögreglunni á Facebook fyrir um áratug, nokkuð sem Kári Jónasson, stjórnarformaður RÚV taldi Stefáni til tekna í ráðningaferlinu er hann sagði:
„Við gerðum kröfu um samfélagsmál og það er mikið samfélagsmál að stjórna Facebook.“
Sunna vill hins vegar meina að þessi aðgerð Stefáns á sínum tíma hafi þvert á móti stuðlað að verri upplýsingagjöf:
„Slitið var á samskipti við fjölmiðla og lögreglan sá í framhaldinu um að segja fréttir af sjálfri sér í gegnum samfélagsmiðla.“
Segir hún ummæli Kára því sæta nokkurri furðu í þessu ljósi:
„Enda munu þessar breytingar á upplýsingagjöf lögreglunnar seint teljast heillaspor í heimi fjölmiðla, og hafa blaðamenn allar götur síðan barist fyrir bættum samskiptum við lögregluna. Sömuleiðis telst það ekki til fréttamennsku að segja fréttir af sjálfum sér – og er raunar skýrt brot á siðareglum blaðamanna. Það ætti stjórn RÚV, fjölmiðils í almannaþágu, að vita og virða. Þar fyrir utan heyrist hvergi neitt ákall um frekari virkni RÚV á samfélagsmiðlum.“
„Þekking á fjölmiðlum og fjölmiðlun er eitthvað sem ætla mætti að ætti að vega þungt hjá þeim sem fær það hlutverk að ráða í stöðu útvarpsstjóra,“
segir Sunna í hæðnistóni um stjórn RÚV.
Hún segist ekki efast um hæfi Stefáns, heldur frekar stjórnar RÚV, hvers framganga hafi litlu skilað öðru en auknu vantrausti:
„Það mun reynast stjórninni erfitt að uppfylla hlutverk sitt ef hvorki traust né grundvallarþekking er til staðar. Á tímamótum sem þessum ætti að endurskoða og skilgreina hlutverk fjölmiðilsins og það er verkefni sem nýr stjórnandi ætti að taka föstum tökum.“
