Í september 2021 var hinn franski François Vérove orðinn 59 ára gamall. Hann hafði starfað sem lögreglumaður megnið af starfsævinni en var nú farinn á eftirlaun. Fékk hann þá sent bréf sem varð til þess að hann lét sig hverfa af heimili sínu. Eiginkona hans tilkynnti lögreglu um hvarfið en ástæða þess var sú að bréfið var stefna og samkvæmt henni þurfti Vérove að gefa lögreglunni DNA-sýni vegna rannsóknar á morði og nauðgun á 11 ára stúlku í París árið 1986. Löngum var ekki vitað hver sá seki var en sést hafði á staðnum til manns sem var áberandi bólugrafinn og með mörg ör eftir bólur. Eftir það var hinn óþekkti morðingi og nauðgari iðulega kenndur við þetta útlitseinkenni og kallaður Le Grele (maðurinn með bóluörin). Þremur dögum eftir hvarfið fannst Vérove látinn. Hann hafði tekið eigið líf og játaði í bréfi á sig ótilgreindan fjölda morða og nauðgana. Á bak við andlit bólugrafna lögreglumannsins hafði því leynst sannkallað rándýr.
François Vérove fæddist 1962 og ólst upp á heimili föður síns og stjúpmóður en hann átti tvær hálfsystur. Blóðmóðir hans lést þegar hann var 10 ára. Faðir Vérove var afar strangur og beitti hann bæði líkamlegu og kynferðislegu ofbeldi. Á unglingsárunum glímdi Vérove við sjálfsvígshugsanir.
Árið 1983 flutti Vérove til Parísar og gekk til liðs við lögregluna. Nánar tiltekið herlögregluna, Gendarmerie nationale. Stofnunin er hluti af franska hernum en gegnir ýmsum skyldum við löggæslu í Frakklandi öllu. Vérove gegndi stöðu innan Lýðveldisvarðarins, Garde républicaine, sem er starfseining innan herlögreglunnar en hlutverk hennar er einkum öryggisgæsla við mikilvægustu byggingar hins opinbera, að gæta öryggis ráðamanna og erlendra fyrirmenna sem heimsækja Frakkland og sömuleiðis að gegna viðhafnarhlutverki við opinberar athafnir.
Fimm árum síðar færði Vérove sig yfir til annarar löggæslustofnunar sem starfar á landsvísu í Frakklandi, Police nationale, en sú stofnun er borgaraleg. Vérove starfaði hjá stofnuninni út starfsferilinn.
Hann hafði starfað í herlögreglunni í þrjú ár áður en hann framdi fyrsta ódæðið sem vitað er um. Í apríl 1986 réðist hann á átta stúlku í fjölbýlishúsi í París, þar sem hún bjó. Hann dró hana niður í kjallara hússins, nauðgaði henni, kyrkti og flúði síðan af vettvangi þegar hann taldi að stúlkan væri látin. Hún lifði hins vegar af og gat gert viðvart en ekki tókst að bera kennsl á árásarmanninn og hann gat því haldið áfram.
Í maí 1986 lét Vérove aftur til skarar skríða. Í öðru fjölbýlishúsi í París var 11 ára stúlka, Cécile Bloch, lögð af stað á leið í skóla. Hún rakst á Vérove í lyftu hússins. Hann tók hana með valdi niður í kjallarann, nauðgaði henni og myrti hana síðan með því að stinga hana og kyrkja. Vitni sáu til Vérove í húsinu en lík Bloch fannst ekki fyrr en síðar þennan dag og þá fyrst gerðu vitnin sér grein fyrir að þau höfðu staðið augliti til auglitis við morðingja og nauðgara. Þau lýstu honum þannig að andlit hans væri þakið bæði bólum og örum eftir þær. Lögreglan lét útbúa teikningu af, hinum þá óþekkta manni, þar sem þetta útlitseinkenni kom vel við sögu. Upp frá þessu var maðurinn þekktur undir áðurnefndu viðurnefni, Le Grele (maðurinn með bóluörin).
Þrátt fyrir að teikningin væri birt í öllum fjölmiðlum tókst ekki að bera kennsl á morðingjann. Sæði úr honum fannst á líki Cécile Bloch en greiningar á erfðaefni við rannsókn sakamála voru ekki komnar sérstaklega langt 1986. Það átti því eftir að líða langur tími þar til grunur beindist að François Vérove og á meðan hélt hann áfram að myrða og nauðga en síðar nýttist erfðaefnið til að tengja hanna við þá glæpi sem hér eru reifaðir.
Í apríl 1987 sneri Vérove sér að fullorðnum. Hann myrti 38 ára gamlan karlmann, Gilles Politi, og unga þýska konu, Imgrad Müller, sem starfaði sem au-pair fyrir Politi og hans fjölskyldu. Vérove kyrkti Politi en skar Müller á háls. Þau fundust í íbúð Müller og báru líkin merki um að hin látnu höfðu verið pyntuð áður en þau voru að lokum myrt.
Lögreglan taldi að morðinginn hafi verið verið í sambandi með Müller en ekki notað sitt rétta nafn í samskiptum sínum við hana. Í símaskrá hennar var skráð nafnið Élie Lauringe sem fannst hvergi í neinum opinberum skrám í landinu. Sést hafði einnig áður til ungs manns sem var kraftalega vaxinn halda inn í íbúð Imgrad Müller.
Vérove beið ekki lengi áður en hann framdi næsta ódæði. Í október 1987 stöðvaði hann 14 ára stúlku fyrir utan heimili hennar en hún var þá að koma heim úr skóla. Hann kynnti sig sem lögreglumann og sagðist þurfa að yfirheyra hana. Hún hleypti honum inn en þá handjárnaði hann hana og nauðgaði. Vérove myrti stúlkuna hins vegar ekki og ljóst var eftir að hún gaf lýsingu á manninum sem hafði brotið á henni að þarna var Le Grele á ferð.
Síðasti glæpurinn sem vitað er fyrir víst að Vérove framdi var sumarið 1994. Þá stöðvaði hann 11 ára stúlku með því að kynna sig sem lögreglumann og segjast þurfa að fara með hana á næstu lögreglustöð. Stúlkan hlýddi og settist upp í bíl Vérove en í stað þess að fara með hana á lögreglustöð ók hann með hana á yfirgefinn sveitabæ þar sem hann nauðgaði henni klukkustundum saman. Vérove flúði hins vegar á endanum vettvang og stúlkan lifði af.
Staðfest er með DNA-sýnum að þessi þrjú morð og 4 nauðganir voru framin af Vérove.
Í bréfinu sem hann skildi eftir sig þegar hann svipti sig lífi eftir að hringurinn um hanna fór að þrengjast 2021 játaði Vérove á sig að hafa bæði skaðað og myrt saklaust fólk án þess þó að fara út í nein smáatriði. Hann sagði að innra með honum hefði búið gífurleg reiði sen hefði brotist út með þessum hætti og að hann hefði ekki getað stjórnað hvötum sínum til að fremja svo hrottaleg ódæði. Hann fullyrti hins vegar að 1997 hafi þessi reiði og hvatir alfarið horfið eftir að hann hefði leitað til sálfræðings í kjölfar kulnunar í starfi. Vérove fullyrti einnig að fæðing barna hans hefði gert út um þessar hvatir.
Hann er hins vegar grunaður um að hafa framið fleiri morð og nauðganir en eingöngu þær sem tekist hefur að sanna á hann en allir þeir glæpir áttu sér stað fyrir þann tíma sem að sögn Vérove slokknaði á öllum hvötum innra með honum til að fremja slík illvirki.
Árið 1991 var hinni 23 ára gömlu Sophie Narme nauðgað og hún myrt í íbúð í París sem hún var að sýna en hún starfaði sem fasteignasali. Vérove var lengi vel grunaður um verknaðinn en rannsóknin hefur hins vegar nú beinst að öðrum manni sem hefur á sér marga dóma fyrir nauðganir.
Vérove er einnig grunaður um að standa á bak við morðin á hinni 19 ára gömlu Karine Leroy árið 1994 og hinni 10 ára Virginie Delmas árið 1987 en hún hafði sést í fylgd með manni sem líktist Vérove eins og hann leit út á þessum tíma. Sömuleiðis er hann grunaður um að hafa myrt hina 7 ára gömlu Perinne Vigneron, nokkrum vikum eftir morðið á Delmas, en lík hennar fannst aðeins um 6 kílómetrum frá þeim stað þar sem lík Delmas fannst.
Loks er Vérove grunaður um að hafa myrt 43 ára gamlan karlmann árið 1990 en hann var skotinn til bana með sams konar byssu og lögreglumenn gengu með á þeim tíma. Morðinginn stal einnig ávísanahefti mannsins og notaði það til að kaupa mótorhjól og myndbandsupptökuvél og sýndi skilríki lögreglunnar við það tækifæri.
Leitt hefur verið líkum að því að Vérove beri ábyrgð á enn fleiri morðum og nauðgunum en talið er að þolendur hans hafi verið allt að á fjórða tug talsins og þar af hafi morðin alls verið níu en eins og áður segir er aðeins staðfest að hann hafi framið þrjú morð.
Í síðastalda morðinu sem Vérove er grunaður um að hafa framið er hann sagður hafa notað óspart lögregluskilríki sín og eins og áður kom fram í lýsingum á þeim glæpum sem staðfest er að hann beri ábyrgð á kynnti hann sig sem lögreglumann til að lokka þolendurna með sér og notaði búnað sinn til að halda þeim föngnum. Það var einmitt þessi notkun hans á stöðu sinni sem varð honum á endanum að falli.
Þeir lögreglumenn sem rannsökuðu glæpi La Grele föttuðu loksins að hann hlyti að vera lögreglumaður. Le Grele sýndi lögregluskírteini, kynnti sig sem lögreglumann, notaði búnað lögreglunnar eins og handjárn og talstöð og virtist þekkja orð sem lögreglumenn notuðu sín á milli í sínum störfum. La Grele virtist einnig þekkja rannsóknaraðferðir lögreglunnar og gat notað þá þekkingu til að sleppa undan réttvísinni. Falska nafnið sem hann gefið Imgrad Müller, Élie Lauringe, var á endanum rakið til lögreglustöðvar sem hafði verið lokað.
Þrátt fyrir að það næðist að þrengja hringinn niður í starfsstétt tók langan tíma að bera kennsl á lögreglumanninn óþekkta. Hluti af því var að það tókst ekki fyrr en í byrjun aldarinnar, 15 árum eftir að La Grele lét fyrst til skarar skríða, að staðfesta með DNA-rannsóknum að sami maðurinn hefði framið alla þá glæpi sem nú er staðfest að Vérove ber ábyrgð á. Það var ekki fyrr en 2001 að það uppgötvaðist að brotamaðurinn í máli Cécile Bloch og Imgrad Müller og Gilles Politi var sá sami.
Loks var ákveðið 2021 að fara þá leið að fara fram á DNA-sýni frá öllum þeim herlögreglumönnum sem höfðu starfað á svæðinu þar sem La Grele hafði látið til skarar skríða fyrstu árin. Þetta voru alls 750 manns og einn af þeim var að sjálfsögðu François Vérove sem fór þá leið eins og áður segir að taka eigið líf og játa í bréfi. DNA-sýni var tekið af líki hans og með því var staðfest að hann var sannarlega La Grele.
Heilum 35 árum eftir að fyrsti glæpurinn var framinn var loksins búið að bera kennsl á bólugrafna brotamanninn. Það þótti án efa hrollvekjandi að hann skyldi hafa verið lögreglumaður en sjónvarpsþáttur sem Vérove var gestur í 2019 þar sem hann talaði meðal annars um löggæslustörf sín þótti sérlega hrollvekjandi í ljósi þess sem síðar kom fram.
Þegar loks tókst að bera kennsl á hann var hvatt til þess að DNA Vérove yrði notað til að reyna að upplýsa óupplýst morð og kynferðisbrot sem talið var líklegt að hann stæði á bak við.
Talið var þá afar líklegt að það myndi aldrei verða upplýst að fullu hversu umfangsmiklir glæpir bólugrafna lögreglumannsins með myrka leyndarmálið voru í raun og veru.
