Sýknudómur yfir Alberti Guðmundssyni var í heild birtur á vefsíðu Héraðsdóms í gær eftir að niðurstaða var kynnt aðilum málsins í gær. Jóhannes Rúnar Jóhannsson héraðsdómari kvað upp dóminn en mikið er rætt um framhjáhald aðila málsins.
Í dómnum kemur fram að hinn örlagaríki atburður átti sér stað á heimili brotaþola eftir að hópur ungs fólks hafði farið þangað í einskonar eftirpartý eftir að hafa skemmt sér á staðnum Auto við Lækjargötu.
Albert og konan sem lagði ákæruna fram voru bæði í sambandi þegar atvikið átti sér stað, konan sem sakar Albert um að hafa nauðgað sér segir í dómnum að hún hafi aldrei viljað halda framhjá maka sínum.
„A neitaði því fyrir dómi að hafa lyft bolnum eða farið úr nærbuxum sínum er þau ákærði hefðu setið í sófanum. Þá kvað hún ákærða aldrei hafa spurt sig hvort hún vildi þetta. Hún hafi engan áhuga haft á honum og ekkert viljað með hann hafa. Það hafi hún gert honum ljóst, bæði með orðum og athöfnum. Þá hafi hún engan áhuga haft á því að halda framhjá kærasta sínum. Henni hafi liðið hræðilega,“ segir í dómnum og er haft eftir konunni.
Í dómnum kemur fram að Albert hafi sleikt kynfæri konunnar og sett fingur inn í leggöng hennar. Konan segir það hafa verið gegn vilja sínum en Albert segir það rangt. „Hún hefði hins vegar aldrei beðið hann um hætta. Hún hafi hins vegar sagt að þau gætu ekki haldið framhjá og að hún væri ömurleg kærasta. Hún hafi á þeim tímapunkti verið orðin leið en ekki fellt tár,“ er haft eftir Albert í dómnum.
Meira er svo haft eftir Alberti úr dómnum. „Ákærði sagði A aldrei hafa reynt að ýta honum frá á meðan á atlotum þeirra hafi staðið, frekar öfugt. Þá hafi hún aldrei sagt að hann væri að meiða hana. Eins hafi þau rætt heillengi saman eftir að kynferðislegum atlotum þeirra hafi lokið, á að giska í tæpan einn og hálfan til tvo klukkutíma. Þá hafi þau kysst að skilnaði. Sagði ákærði að kæran væri óskiljanleg. Kvaðst ákærði vita hvað væri rétt og að hann hefði aldrei brotið gegn A. Þau hafi hins vegar bæði verið að halda framhjá mökum sínum. Kvaðst ákærði þekkja það af eigin reynslu að framhjáhaldi fylgi samviskubit,“ segir í dómi Héraðsdóms.
Eftir Alberti er haft að líklega hafi konan verið með samviskubit. „Ákærði hefur á móti sagt að viðbrögð A geti allt eins átt þá skýringu að hún hafi þjáðst af samviskubiti vegna framhjáhalds, en þau hafi bæði átt maka þegar þetta var. Kvaðst ákærði þekkja að samviskubit fylgdi framhjáhaldi. Glæpur hans, og þeirra, þessa nótt hafi verið sá að þau héldu framhjá mökum sínum, sem þau hafi ekki átt að gera. Hann kvaðst hins vegar vita að hann hefði ekkert gert á hlut A.“
„Hún hefði hins vegar aldrei beðið hann um hætta. Hún hafi hins vegar sagt að þau gætu ekki haldið framhjá og að hún væri ömurleg kærasta.“
Eitt vitnið í málinu sem kallað er vitni C ræðir einnig um framhjáhald í dómnum. „Hefði hún sest í sófann, þétt upp við ákærða. Kvaðst C meðal annars hafa ályktað að allt stefndi í „framhjáskot“ og kvaðst þar eiga við framhjáhald,“ er haft eftir vitninu en nokkur vitni voru kölluð í yfirheyrslu sem höfðu verið í þessu eftirpartýi.
Konan hefur hins vegar haldið statt og stöðugt við þann framburð að Albert hafi brotið gegn henni og kynferðisathafnirnar hafi verið gegn hennar vilja. Einnig kemur fram í dómnum að konunni var vísað burt á neyðarmóttöku fyrir þolendur kynferðisofbeldis og sagt að koma aftur daginn eftir. Er hún kom þá var henni boðið upp á viðtal en var ekki látin gangast undir líkamsskoðun. Hjúkrunarfræðingur á neyðarmóttökunni viðurkennir fyrir dómi að þetta hafi verið röng vinnubrögð. Konan segir að Albert hafi verið harðhentur við sig og þess hefði e.t.v. mátt sjá stað við rannsókn.
