Ný rannsókn hefur leitt í ljós að heimiliskettir eru tilbúnir að éta mikinn fjölda dýrategunda þar á meðal eru tegundir sem eru í útrýmingarhættu.
Þetta kemur fram í umfjöllun tímarits Smithsonian-stofnunarinnar.
Vísindamenn hafa nú í fyrsta sinn sett saman lista yfir allar dýrategundir sem venjulegir heimiliskettir eru tilbúnir til að éta. Á listanum eru yfir 2000 dýrategundir. Það hefur lengi verið vitað að kettir sem njóta frelsis til að ráfa um utandyra geta haft áhrif á lífríkið með því að borða skordýr, skriðdýr og spendýr. Vísindamennirnir segja að kettir séu ekki matvandir og að þeir muni borða nánast allt og ekki síst allt sem þeir veiði.
Markmiðið með rannsókninni var að öðlast betri skilning á þeirri ógn sem stafar af köttum sérstaklega gagnvart dýrategundum í útrýmingarhættu.
Christopher Lepczyk sem fór fyrir hópnum segir að kettir séu vandamál sem hægt er að leysa.
Vísindamennirnir fóru í gegnum eldri rannsóknir, bækur og skýrslur þegar þeir settu saman listann en á honum má finna hverja einustu dýrategund sem hemildir eru um að kettir hafi étið. Á listanum er einnig að finna staðsetningar.
Á listanum er 2.084 dýrategundir. Þar af eru 981 fuglategund, 463 skriðdýrategundir, 431 spendýrategund, 119 skordýrategundir og 33 tegundir froskdýra. Þar að auki voru þar 33 tegundir úr öðrum flokkum. Þess ber að geta að mannfólk er á listanum. Manneskjan er ekki eina tegundin á listanum sem er of stór fyrir ketti til að veiða en þær tegundir eru dæmi um að kettir víla ekki fyrir sér að gæða sér á líkum eða dýrum í dauðateygjunum.
Vísindamennirnir segja listann ekki vera tæmandi þar sem það hafi ekki í öllum tilfellum tekist að greina þær tegundir sem kettir hafa étið. Það á sérstaklega við um skordýr.
Á listanum eru 347 dýrategundir sem eru í útrýmingarhættu, nærri því að lenda í útrýmingarhættu eða útdauðar.
Kettir bera ekki einir ábyrgð á stöðu þessara tegunda og það var ekki hluti af rannsókninni að kanna nákvæmlega hlut katta í fækkun dýra sem tilheyra þessum tegundum. Það eru þó dæmi um að kettir hafi sést éta unga sem þýðir að þeir geti mögulega átt beinan þátt í fækkuninni. Þetta á t.d. við um grænar sæskjaldbökur.
Í rannsókninni var ekki heldur kannað hvernig hægt sé að vernda dýralíf fyrir lausagöngu katta.
Aðrir vísindamenn segja að þó niðurstöður rannsóknarinnar séu vissulega gagnlegar þá leiði þær umræðuna frá þeirri dýrategund sem skapi miklu meiri ógn við lífríkið en kettir, manneskjum.
