Þetta er merk uppgötvun því afbrigðið sem varð hermönnunum tveimur að bana var eitt af fyrstu afbrigðum veirunnar. Þetta getur veitt vísindamönnum nýja vitneskju um hvernig spænska veikin þróaðist en hún kom fram á sjónarsviðið í ársbyrjun 1918. Fyrsta bylgjan var frekar mild en í ágúst breiddist banvænna afbrigði veirunnar út um allan heim og varð milljónum að bana.
Þegar fjórðu og síðustu bylgjunni lauk 1920 hafði um þriðji hver jarðarbúi smitast af veirunni. Allt að 50 milljónir létust í faraldrinum.
Áður hafði vísindamönnum þrisvar sinnum tekist að raðgreina hluta af erfðamengi veirunnar en þá úr sjúklingum sem létust á síðari stigum faraldursins þegar nýja og banvænna afbrigðið hafði náð yfirhöndinni.
Mikil undirbúningsvinna liggur að baki nýju raðgreiningunni því erfitt er að verða sér úti um vefjasýni úr fólki sem lést fyrir rúmlega 100 árum. Vísindamönnunum tókst að staðsetja 13 slík sýni á söfnum víða um heiminn. Þrjú nothæf sýni fundust, úr hermönnunum tveimur og 17 ára konu sem lést í München 1918.
Rannsóknin hefur nú þegar leitt í ljós að afbrigðið, sem varð hermönnunum að bana, var með litla vörn gegn ónæmiskerfi líkamans. Síðara afbrigðið, það banvænna, var hins vegar með tvær stökkbreytingar sem gerðu það betur í stakk búið til að sleppa framhjá ónæmiskerfinu.
Fjallað var um þetta á vef Science.org og í Lifandi vísindum.
