Þetta kemur fram í nýrri heimildarmynd Danska ríkissjónvarpsins „Danmarks yngste Dragqueen“ (Yngsta dragdrottning Danmerkur).
Foreldrar Jeppe styðja hann í þessu en eru um leið meðvituð um að ýmsar áskoranir geti fylgt því að skera sig svona úr fjöldanum. „Það eru alltaf þessar áhyggjur af að honum verði strítt,“ segir móðir hans, Hanne Gammelby.
Jeppe er ekki í neinum vafa um að hann sé strákur en kippir sér ekki upp við að vera kallaður „hún“ öðru hvoru.
En það eru ekki allir sem eiga jafn auðvelt með að taka því eins og Jeppe. Hjá BørneTelefonen, sem er þjónusta sem börn og ungmenni geta hringt í til að leita ráða, fer ekki fram hjá starfsfólkinu að kynvitund og kynhneigð er eitthvað sem börn og ungmenni hugsa mikið um. Frá 2019 og fram á þetta ár bárust rúmlega 4.000 símtöl um þessi málefni.
Oft er það óöryggi um að tilheyra minnihlutahópi og áhyggjur af að þurfa að segja umheiminum frá því sem börnin hafa áhyggjur af. „Í mörgum af þessum samtölum eru miklar tilfinningar í spilinu. Margir eru hræddir um að þeir séu ekki „eðlilegir“ og hafa miklar áhyggjur af að verða ekki „viðurkenndir“,“ sagði Ida Hilario Jønsson, ráðgjafi hjá Børns Vilkår.
Það eru börn og ungmenni á öllum aldri sem hringja í BørneTelefonen með spurningar um kynvitund og kynhneigð en í aldurshópnum 13 til 15 ára er hærra hlutfall innhringjenda sem hringir með spurningar og annað varðandi kynhneigð.
Hvað varðar símtöl varðandi kynvitund þá er naumur meirihluti þeirra símtala frá 18 ára og eldri.
Einnig snúast mörg símtöl um vanlíðan barnanna og ungmennanna. Sjálfsvígshugsanir, einmanaleiki og það að skaða sjálfan sig eru meðal þeirra efna sem rædd eru.
Góðu tíðindin eru að sögn starfsfólks BørneTelefonen að efni á borð við kynvitund og kynhneigð eru ekki eins viðkvæm og fyrir nokkrum árum.
Víkjum þá aftur að Jeppe sem hlakkar til að koma fram í fullum skrúða dragdrottningar í jólakabarett. Það er Tinus de Schundard, einn helsti draglistamaður Danmerkur og helsta átrúnaðargoð Jeppe, sem stendur fyrir kabarettinum.
Í huga Jeppe er það að fara í gervi dragdrottningar leikur sem hann hættir kannski að leika dag einn. „Við getum ekki horft í kristalskúlu. Kannski verður hann ekki eins heillaður af dragi eftir fjögur ár. Kannski vill hann frekar spila á túbu þá. Þá verðum við að kaupa túbu handa honum. Þetta snýst um að styðja hann í því sem hann vill gera. Ef við gerum það ekki, hver gerir það þá?“ sagði Allan Gammelby, faðir hans.
