Árlega framleiða íslenskar sælgætisgerðir mörg tonn af páskaeggjum í ótal stærðum og gerðum í von um að hafa fundið blönduna sem freistar Íslendinga nóg til að veðja á þeirra framleiðslu. Nú þegar páskaeggjavertíðin stendur sem hæst í aðdraganda páskanna eru verslanir smekkfullar upp í rjáfur með stæðum af súkkulaðipáskaeggjum sem að sjálfsögðu eru ómissandi liður í páskahátíðinni jafnt hjá ungum sem öldnum.

En skiljanlega seljast ekki öll þessi ósköp af nammifylltum súkkulaðieggjum fyrir páskana. Hver verða þá örlög þeirra eggja sem eftir sitja í hillunum? DV leitaði svara við þeirri spurningu hjá sælgætisframleiðendunum þremur, Góu, Nóa Síríus og Freyju. Allir eiga framleiðendurnir það sameiginlegt að gera vel ígrundaðar framleiðsluáætlanir sem miða að því að hámarka nýtingu og lágmarka förgun. Ljóst er hins vegar að ruslagámurinn bíður margra óseldra eggja, þótt undantekningar séu þar á.

Reynt að endurnýta

Hjá Freyju fengust þau svör að allt sem hægt er að endurnýta sé endurnýtt.

„Öðru sem ekki er hægt að endurnýta er fleygt. Af umhverfissjónarmiðum og til að minnka matarsóun reynum við að henda sem minnstu en af hreinlætis og gæðasjónarmiðum neyðumst við til að henda öðru. Framleiðsluáætlanir eru vel ígrundaðar og ávallt hugsaðar þannig að rýrnun og förgun sé í algjöru lágmarki.“
Verkefnið er augljóslega ærið enda fengust þær upplýsingar að ef með eru talin litlu páskaeggin í álpappírnum þá framleiði fyrirtækið hundruð þúsunda páskaeggja fyrir þessa páska.

Reyna að gefa til góðra málefna

Nói Síríus notar spá- og áætlanakerfi til að áætla sölu sína niður á hverja verslun auk þess sem sölustjórar fyrirtækisins fylgjast grannt með stöðunni, að því er fram kemur í svari fyrirtækisins.

„Markmið okkar er að allar verslanir fái nægt magn til að fullnægja söluþörf án þess að hafa of mikið á lager.“ Þetta lágmarki það magn sem verði eftir í verslunum að loknum páskum og í flestum tilfellum taki Nói Síríus óseld egg til baka. En litið sé svo á að endurvinnsla sé ekki möguleiki.

„Það liggur í hlutarins eðli að endurvinnsla er hvorki möguleg né hagkvæm. Varðandi magnið [sem ekki selst] þá er það breytilegt frá ári til árs en það er lítið hlutfall af því magni sem við seljum. Þar sem við viljum forðast matarsóun þá reynum við að selja eða gefa til góðra málefna það sem út af stendur frekar en að henda því í ruslið. Við þurfum því miður að henda einhverju sem er þá opið, rifið eða þess háttar en magnið er óverulegt.“

Góa fargar engu

Þótt aðrir framleiðendur telji endurvinnslu ekki mögulega þá vekur athygli að annað er uppi á teningnum hjá Góu. Þar fengust þau hnitmiðuðu svör að fyrirtækið taki við öllum eggjunum sem ekki seljist í búðunum.

„Við endurvinnum þau – engu fargað.“