Hendrik Berndsen, frændi Kalla minnist frænda síns með hlýjum orðum. „Við sem ætluðum að leika okkur og hafa það gott í ellinni. Minningarnar um þig eru bara skemmtilegar og fallegar. Þær fyrstu hjá afa og ömmu á Karlsskála. Ferðalög þegar við vorum litlir guttar. Útilegurnar á unglingsárum, veiðitúrarnir og sumarbústaðurinn á Þingvöllum og fyrsta utanlandsferðin okkar, Rhodos 1984.“ Hann segist vera þakklátur fyrir það að hafa verið viðstaddur þegar frændi hans kvaddi í faðmi fjölskyldunnar.
Frænka Kalla segir margar minningar hafa rifjast upp um hann. „Þar sem þú varst þar var gleði og mikið hlegið, ég sé þig fyrir mér með systrunum sem farnar eru og pabbi þinn hefur umvafið þig, það er víst. Minningar um þig sem munu hlýja mér og okkur öllum um góðan og traustan vin sem alltaf var tilbúinn að gera allt fyrir mann. Nú ert þú laus við allra fjötra og líður vel í faðmi allra englanna okkar.“
Kalli bjó og starfaði í London um tíma en þar var hann hluti af samfélagi íslenskra listamanna sem þar voru. Steindóra og Elín voru einnig hluti af þessum hópi og eiga þær góðar minningar um vin sinn. „Þegar hlé var á milli verkefna vorum við vinkonurnar fljótar að mæta í eldhúsið á Fulham Road í kaffi, lit og klippingu. Þar var alltaf mikið hlegið enda var Kalli með eindæmum skemmtilegur maður sem gerði óspart grín að sjálfum sér og sá alltaf spaugilegu hliðina á lífinu og tilverunni.“
„Nú er hann farinn, allt of snemma,“ segja þær þá. „Eftir situr minning um einstaklega góðan dreng sem litaði umhverfi sitt með fágun og listfengi og fékk mann ávallt til að gleðjast og gantast með sinni frábærri kímnigáfu. Við kveðjum Kalla með söknuði, virðingu og þökk í hjarta fyrir allar skemmtilegu samverustundirnar. “
Elsa Haraldsdóttir, hárgreiðslumeistarinn sem kenndi Kalla, minnist hans einnig. „Hann var snillingur í umbreytingu; bjó til, skapaði heildarútlit þar sem snyrting, hár og fatnaður umbreytti konunni algjörlega. Hugsjónin var komin og þættirnir í sjónvarpinu báru af. Oft sagði ég við hann: Ekki gera meira, þú ert bestur í þessu, en hann brann fyrir að hanna hárgreiðslustofu sem væri á heimsmælikvarða og hannaði fallegustu stofu landsins á Höfðatorgi. Tíminn flaug og allt í einu stoppaði allt! Kalli, þessi fallegi og hugmyndaríki drengur, varð óvinnufær. Jafnaðargeðið sem Kalli sýndi öll þessi ár í veikindunum var einstakt en hann gafst aldrei upp.“