„Það versta er að forðast fólk af ótta við að segja eitthvað vitlaust,“ segir Tótla, sem tekur öllum fyrirspurnum fagnandi. Aðspurð um hver sé algengasti misskilningurinn í hugtakanotkun tengdri kynhneigð fólks, segir hún að persónufornafnið hán sé oft misskilið.

„Hán er persónufornafn eins og hann og hún. Það er hins vegar oft notað sem nafnorð til að lýsa manneskju, sem er misskilningur. Til dæmis er ekki hægt að segja að sumt fólk sé hán. Það er hins vegar hægt að segja, ég hitti hán, líkt og ég hitti hann eða hana.“

Tótla segir fínt að byrja á að skilgreina hugtakið Hinsegin sem margir kannast við. „Hinsegin er regnhlífarhugtak yfir mjög marga hópa en kynsegin er yfir fólk sem skilgreinir sig ekki sem mann eða konu eða utan flokka. Kynsegin manneskja notar þannig oft fornafnið hán.“  Hún tekur dæmi. „Blær er kynsegin manneskja. Um hán mætti segja – hán er seint í dag, hán svaf yfir sig.“ Hán virkar í raun eins og hvorugkynsorðið það, sem þótti ólýsandi og ómanneskjulegt. Því kom hán til sögunnar.

Tótla segir fjölda aðstandenda hinsegin fólks leita til samtakanna. „Við bjóðum upp á fría fyrstu tíma fyrir aðstandendur hinsegin fólks og erum einnig með stuðningshópa fyrir aðstandendur. Oft verður fólk hrætt við að gera mistök, reynir því ekki að tileinka sér ný nöfn fólks eða fornöfn eða forðast að tala við viðkomandi. Það er ekkert hættulegt við að gera mistök. Við erum öll að reyna okkar besta og ef fólk gerir mistök þá er best að leiðrétta sig og halda áfram.“

Hún segir sumt fólk vera tilbúið til að útskýra allt sem snýr að hinseginleikanum fyrir öðru fólki en aðrir ekki. Þá eigi enginn heimtingu á útskýringum frá manneskju sem hefur ekki áhuga á að ræða það. „Hinseginleikinn er hluti af því sem fólk er en alls ekki það eina við það. Það er alltaf hægt að hafa samband við Samtökin ’78 ef fólk vill fá skýringar á einhverju.“

Tótla hvetur fólk sem hefur spurningar og jafnvel hefur ekki þorað að opna sig varðandi eigin fjölbreytileika að leita til samtakanna. „Oft virkar þetta erfiðara og stærra skref en það er svo í raunveruleikanum. Það er ekkert endanlegt, það þarf ekki að vera viss, það má skipta um skoðun og það má fara fram og til baka. Það er til svo mikið af fólki sem hefur liðið eins og ykkur. Við erum til staðar og það má alltaf hafa samband við samtökin ef einhver vill spjalla. Við erum svo heppin að við höfum safnað að okkur fagfólki sem er hægt að bóka tíma hjá í ráðgjöf. Það er líka hægt að hringja eða senda okkur línu.“

Tótla segir margar hliðar vera á hinsegin fólki og ekki allir kjósi sömu leið. Þannig séu til dæmis ekki allir sem eru trans á sömu vegferð og því verði að varast að flokka fólk. Einstaklingurinn sé alltaf ráðandi. „Það eru til dæmis alls ekki allir sem eru trans sem ákveða að fara í gegnum líkamlegt ferli. Það eru alls ekki allir sem velja það. Sumir skipta um nafn, fara kannski í klippingu en ætla ekki að fara í gegnum líkamlegar breytingar, svo sem aðgerðir eða að taka inn hormón. Þetta er ekki ferli sem fólk velur að gera eins, upphaf og endir. Þú útskrifast ekki sem trans eftir ákveðið ferli,“ segir Tótla og bendir einnig á að mikið af upplýsingum megi finna á otila.is, en þar má einnig finna reynslusögur úr öllu litrófinu.