Spurning vikunnar: Hvers saknar þú mest þessa dagana?
Sigríður Sigurðardóttir
„Ég sakna þess mest að hitta fólk og sitja og spjalla við fjölskyldu og vini. Að tala saman gegnum netið eða símann er bara alls ekki það sama þótt það bjargi miklu. Ég get ekki beðið eftir að þetta gangi yfir. Ég held að maður horfi öðrum augum á lífið eftir þetta.“
Ragnheiður Rut Georgsdóttir
„Þetta eru skrítnustu tímar sem flestir ef ekki allir eru að upplifa. Ég fagna öllum þeim aðgerðum sem eru í gangi til þess kæfa þessa veiru sem geisar á alþjóðasamfélaginu. Ég mun sakna þess að geta ekki hitt fólkið mitt í Eyjum um næstkomandi helgi þar sem við ætluðum að eyða tíma saman, pabbi minn hefði orðið sjötugur 25. mars. Ég mun sakna þess að fara ekki á Blúshátíðina á Hilton um páskana. Að öðru leyti er ég bara góð og óska öllum góðs gengis á þessum erfiðu tímum.“
Heiðar Sumarliðason
„Þar sem ég er sjálfstætt starfandi þykir mér ansi gott að byrja daginn á kaffihúsi og vinna aðeins. Þá verður Te og kaffi oftast fyrir valinu, er því í öngum mínum yfir lokun þess.“
Vilborg Davíðsdóttir
„Líf mitt hefur satt að segja tekið litlum breytingum þrátt fyrir þessar reglur og það er ósköp svipað því sem það hefur verið sl. 20 ár því að á meðan ég er að skrifa bók þá er ég og vil vera ein heima að vinna, í friði fyrir öðrum. Ég kemst að vísu ekki í ræktina lengur en bæti það upp með daglegri kraftgöngu um miðbæinn með tónlist í eyrunum. Ég sakna þess helst að geta ekki hitt tæplega ársgamla dótturdóttur en það er lítil fórn til þess að verja nána ættingja með undirliggjandi sjúkdóma fyrir mögulegu smiti.“
