Hún kom þá fyrst í mark í Bostonmaraþoninu. Bill Rodgers, sem sigraði í karlaflokki þetta árið, segir að hann hafi strax fyllst grunsemdum þegar Ruiz birtist við hlið hans á verðlaunapalli.
„Við vissum að hún hafði laumað sér inn.“
Sagði hann í samtali við AP.
Það var ekki nóg með að Ruiz kæmi fyrst í mark heldur var tími hennar ansi góður eða 2 klukkustundir, 31 mínúta og 56 sekúndur.
Andstæðingar hennar undruðust mjög að kona, sem þeir höfðu aldrei fyrr séð, gæti sigrað.
„Hún svitnaði ekki nóg, hún var í þykkri peysu og hún vissi ekkert um hlaup.“
Sagði Rodgers.
Á þessum tíma var tæknin ekki eins þróuð og í dag og því ekki hægt að fylgjast með hlaupi Ruiz með örflögu. Ruiz sást ekki á upptökum af hlaupinu og heldur ekki á neinni þeirra 10.000 ljósmynda sem voru teknar á fyrsta hluta hlaupsins. Þegar íþróttasambandið í Boston spurði hana út í þjálfunaraðferðir hennar gat hún engu svarað. Hún þekkti ekki hugtök sem góðir íþróttamenn þekktu og auk þess gat hún ekki sagt frá neinum þeirra kennimerkja sem hún hefði átt að fara framhjá á leið sinni í mark.
Aldrei hefur tekist að komast að hvernig hún komst í mark en hún hélt því alla tíð fram að hún hefði sigrað í hlaupinu á löglegan hátt.
AP segir að tveir háskólanemar hafi hins vegar séð hana blanda sér í hóp hlaupara aðeins 1,6 kílómetra frá endamarkinu.
Hún hélt titlinum í átta daga en þá var hún svipt honum og hin kanadíska Jacqueline Gareau krýnd sigurvegari í staðinn.
Ruiz fæddist á Kúbu en kom til Bandaríkjanna átta ára að aldri.
Maraþonið var ekki eina málið þar sem hún komst upp á kant við lög og reglur eða almennt siðferði. Boston Globe segir að 1982 hafi hún verið sökuð um að hafa stolið 60.000 dollurum frá vinnuveitanda sínum. Ári síðar fékk hún skilorðsbundinn dóm fyrir fíkniefnasmygl.
