Gylfi Þór Sigurðsson, besti knattspyrnumaður Íslands og leikmaður Everton er í ítarlegu viðtali í helgarblaði DV. Þar ræðir Gylfi málefni sem hann ræðir iðulega ekki.
Gylfi hefur verið á toppnum í mörg ár, dregið vagninn með íslenska landsliðinu og hefur spilað vel yfir 200 leiki í ensku úrvalsdeildinni, bestu og erfiustu deild í heimi. Þar er hann oftar en ekki einn af bestu leikmönnum deildarinnar.
Í sumar tók íslenska landsliðið þátt í sínu fyrsta heimsmeistaramóti. Gylfi var þar eins og svo oft áður í lykilhlutverki. Í leik á móti Nígeríu varð Gylfi fyrir áfalli. Íslenska liðið var tveimur mörkum undir og skammt til leiksloka þegar dómarinn dæmdi vítaspyrnu. Gylfi tók sér stöðu á vítapunktinum, þjóðin hélt niðri í sér andanum og eygði von að komast aftur inn í leikinn, en Gylfi skaut yfir markið.
Skemmtilegasti völlur að spila á?
Það er geggjað að spila á San Siro en ég held að Old Trafford sé völlurinn, maður skorar alltaf þar. Sem gamall stuðningsmaður United þá er það sérstakt. Það var fyrsti völlurinn sem ég fór á sem ungur drengur, að fara úr því að vera 9 ára gamall og í að spila þar á hverju ári er gaman.
Besti samherji?
Gareth Bale.
Erfiðasti andstæðingur?
Hazard, hann er einn sá erfiðasti. Hann snýr bara á þig og er farinn. Yaya Toure, hann er svo stór og sterkur, góður með boltann líka. Tveir ólíkir.
Leiðinlegasti andstæðingur?
Lee Cattermole, hann var alltaf í kringum mig sem djúpur miðjumaður. Hann var með óþarfa, hann á víst að vera toppmaður eftir því sem Jordan Pickford segir. Það var samt ekki gaman að mæta honum.
Besta stundin á ferlinum?
Skora á HM.
Erfiðasta stundin?
Að klikka á vítaspyrnu á HM.