Landsréttur hefur sýknað fyrirtæki af kröfu fyrrverandi framkvæmdastjóra um greiðslur uppsagnarfrests. Hafði hann notað 12 tölvur fyrirtækisins til þess að grafa eftir rafmynt í eigin þágu.
Framkvæmdastjórinn var ráðinn til starfa 9. apríl árið 2021 en sagt upp tæpu ári seinna, það er 16. mars árið 2022. Í riftunarbréfinu voru tíundaðar ástæður uppsagnarinnar, það er að hann hefði ekki uppfyllt starfsskyldur sínar með ýmsum hætti. Fékk hann ekki greidd laun eftir þann tíma.
Þann 21. Janúar árið 2022 fékk hann munnlega viðvörun á fundi um stefnumótun og rekstraráætlun. Þrátt fyrir það hafi félagið ekki fengið í hendur áætlun eða einu sinni drög að henni.
Einnig var sagt að hann hefði skuldbundið félagið til langvarandi samninga þvert á fyrirmæli stjórnarinnar. Þetta séu samningar sem séu félaginu ekki fyrir bestu og valdi því fjárhagslegum skaða.
„Þrátt fyrir ítrekaðar beiðnir fjármálastjóra hafi starfsmaðurinn ekki skilað inn gögnum um eigin úttektir á veitingastað félagsins. Kallað hafi verið eftir stöðu úttekta úr bókhaldskerfi og upphæðin dregin af launauppgjöri starfsmannsins,“ segir í dómi Héraðsdóms Reykjavíkur frá 4. janúar árið 2024 sem staðfestur var af Landsrétti í dag, 15. maí.
Í áréttingarbréfi var svo tekið fram að framkvæmdastjórinn fyrrverandi hafi nýtt 12 tölvur fyrirtækisins til þess að grafa eftir rafmynt og sett ágóðann í eigið rafmyntaveski. Hafi hann því nýtt tölvur fyrirtækisins til persónulegs ávinnings.
Kærði hann sinni fyrri vinnuveitenda og krafðist þess að fá laun á uppsagnarfresti greidd. Það er þriggja mánaða laun auk ökutækjastyrks, orlofs og fleiri starfstengdar greiðslur.
Dómari tók hins vegar undir röksemdir hins stefnda vinnustaðar og benti á að samkvæmt lögum um stöðu og ábyrgð framkvæmdastjóra eru gerðar kröfur að þeir sinni starfsskyldum sínum af kostgæfni. Beri meðal annars að gæta þess að starfsemi og skipulag félags sé í réttu og góðu horfi og bókhald sé fært í samræmi við lög og venjur.
Taldi dómari að framkvæmdastjórinn hafi brotið svo gegn starfsskyldum sínum og trúnaðarskyldu að heimilt hafi verið að rifta ráðningarsamningnum.
„Að framangreindu virt er fallist á að áfrýjandi hafi verulega vanefnt skyldur sínar samkvæmt ráðningarsamningnum og því hafi stefnda verið heimilt á grundvelli ákvæða samningsins að rifta honum án frekari fyrirvara eða aðvörunar. Verður stefndi samkvæmt því sýknaður af kröfum áfrýjanda,“ segir í dóminum og er framkvæmdastjóranum gert að greiða 1,2 milljónir króna í málskostnað fyrir Landsrétti.
