Fullvissa þjóðarinnar um að áframhaldandi stjórnarsamstarf Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks og Vinstri grænna sé meitlað í stein gæti verið á sandi byggð, ef marka má orðið á götunni um þessar mundir.
Herma heimildir DV að innanbúðarfólk í Vinstri grænum horfi nú til næstu kosninga og íhugi vandlega hvaða áhrif það gæti haft á langtímafylgi flokksins að halda stjórnarsamstarfinu áfram. Svo kunni að fara að niðurstöða þeirra hugleiðinga verði hreinlega að draga sig út úr stjórnarsamstarfinu.
Segja þeir sem þekkja til að Katrín myndi skapa sér vinsældir meðal flokksmanna með því að fórna forsætisráðherrastól fyrir flokksheildina.
Á sama tíma eru þó raddir, bæði innan VG og utan, sem benda á að niðurstöður kosninganna eigi ekki endilega að fela í sér dóm um stjórnarandstöðu á komandi kjörtímabili. Segja þeir að sá munur sé á kosningunum nú og kosningunum 2017 að þeir sem kusu VG á laugardaginn hafi verið að kjósa vinstri flokk sem væri að öllum líkindum á leið í áframhaldandi samstarf við Sjálfstæðis- og Framsóknarflokk. Segja þeir sömu að kosningaúrslitin á laugardaginn hafi í raun ekki falið í sér neitt tap. Flokkurinn var búinn að tapa tveimur þingmönnum á kjörtímabilinu og tapaði því einungis einum í kosningunum á laugardaginn. Fylgistapið upp á 4,3% hafi þannig verið nokkurs konar lokapunktur á hreinsun „órólegu deildarinnar“ úr VG og að flokkurinn hafi í raun aldrei verið „stjórntækari“ en nú. Samstarf við Sjálfstæðisflokkinn ætti ekki að koma flatt upp á neinn að þessu sinni.
Eftir stendur þó að óséð er hvernig fylgisþróun flokksins verður á þessu kjörtímabili og sú staðreynd að enginn vinstri flokkur hefur í lýðveldissögunni styrkst í stjórnarsamstarfi við Sjálfstæðisflokkinn.
Stóra spurningin nú er hvort Katrín ætli sér að afsanna þá kenningu á kjörtímabilinu, eða ekki.
Orðrómurinn innan úr VG hefur þá jafnframt kallað á vangaveltur um hvar Bjarni Benediktsson og Sigurður Ingi Jóhannsson gætu fundið þingmennina þrjá sem þá vantar til að tryggja meirihluta á þingi.
Samanlagður þingstyrkur flokkanna tveggja er 29 og koma því allir flokkar til greina sem samstarfsflokkur, þ.e.a.s. B og D geta unnið með hverjum sem er ef einungis er litið til þingstyrks.
Hægt er að útiloka Samfylkinguna og Pírata undir eins, enda hafa báðir flokkar ýmist hafnað með öllu samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn eða sagt það „óhugsandi.“
Eftir stendur þá Flokkur fólksins, sem verður að teljast ólíklegur kandídat, Miðflokkurinn, sem er hugsanlegur, og Viðreisn, sem hlýtur að teljast líklegasti kosturinn.