

Sveinn Andri Sveinsson lögmaður kveðst harmi sleginn eftir að skjólstæðingur hans lést á mánudaginn. Greint var frá því í fjölmiðlum í gær að Eiríkur Fannar Traustason hefði fundist meðvitundarlaus í fangaklefa sínum á á Akureyri á laugardaginn. Hann var fluttur þungt haldinn á gjörgæsludeild Sjúkrahússins á Akureyri. Hann var síðan úrskurðaður látinn á mánudag.
Sjá einnig: Fannst meðvitundarlaus í klefa sínum um helgina
Í gær gengst hann undir viðamikla skurðaðgerð þar sem líffæri hans voru fjarlægð. Staðfesti bróðir Eiríks að til stæði að gefa líffærin til fólks sem þyrfti á þeim að halda. Íslendingar hafa verið meðlimir í sameiginlegum líffærabanka Norðurlanda, Scandiatransplant, frá árinu 1991. Það ár voru sett lög sem skilgreindu heiladauða og heimiluðu brottnám líffæra úr látnum til ígræðslu. Teymi frá Svíþjóð kemur til landsins þegar fjarlægja þarf líffæri, og framkvæmir aðgerðina.
Vísir greinir frá því að aðeins tveir sálfræðingar séu að störfum hjá fangelsismálastofnun. Þar er rætt við Guðmundur Ingi Þóroddsson, formann Afstöðu, félags fanga. Segir hann að margir fanfar séu fársjúkir og ætti hluti þeirra frekar heima á spítala:
Hann segir:
„Sálfræðingur hefur ekki komið inn í fangelsið á Akureyri síðan í byrjun árs 2015. Það er því ekki einu sinni hægt að óska eftir slíkri þjónustu því hún er hvergi sýnileg. Þetta er veruleikinn sem við höfum margoft bent á.“
Guðmundur Gíslason, forstöðumaður fangelsisins á Akureyri, sagði í samtali við DV að hann myndi ekki eftir því að fangi hefði svipt sig lífi í fangelsinu.
Sjá einnig: Eiríkur Fannar gefur líffæri sín
Gunnar Jóhannsson, lögreglufulltrúi hjá lögreglustjóranum á Norðurlandi, segir í samtali við DV að andlátið sé rannsakað eins og hvert annað dauðsfall. Enginn grunur sé um refisverða háttsemi. Spurður hvort litið sé svo á að eitthvað hafi farið úrskeiðis við vistunina segir Gunnar að svo sé ekki. „Þarna á sér stað sjálfsvíg.“
Sveinn Andri Sveinsson var lögmaður Eiríks Fannars. Hann gagnrýnir „suma fjölmiðla“ og segir að þeir megi stíga varlega til jarðar þegar fjallað sé um einstaklinga í samfélaginu. Sveinn Andri segir:
„Ég er harmi sleginn yfir örlögum skjólstæðings míns. Átakanlegt þegar menn sjá enga aðra leið til að öðlast frið í sálinni. Fangelsismálastofnun mun án efa fara yfir það hvort eitthvað hafi mátt betur fara. Sumir fjölmiðlar mættu líka aðeins hugleiða hvort stundum sé ekki rétt að stíga aðeins varlegar til jarðar þegar kemur að umfjöllun um einstaklinga í samfélaginu.“